Centrum Kultury Zamek

Visibilium et Invisibilium - intermedialny spektakl dźwiękowy

Ukryte złożoności rządzą procesem słuchania muzyki.

Od lat fascynuje mnie ta właściwość wyobraźni ludzkiej, by „spojrzeniem umysłu z dziwną szybkością” na obiekt, „chwytać” go w ten sposób, że widzi się nie tylko jego sens i właściwości fizyczne czy praktyczne, ale także dostrzega się jego podobieństwo do własnych doświadczeń psychofizycznych (sonicznych, kinetycznych, sensorycznych, toku myśli i in.

Pomysł spektaklu wychodzi właśnie z tego momentu – gdy ruch dźwięków, zarówno instrumentów akustycznych jak i elektronicznych, spotyka się z gestami światła, gestami projekcji wideo, gestami ruchowymi wykonawców, słowem, znaczeniem, kontekstem… a operowanie prędkościami owych warstw, ich „spotkaniami” i „rozejściami” pozwala się przyglądać z różnych perspektyw złożonościom kontekstów i jakości procesów muzycznych.

Ujawniając złożoności zmian ciśnienia powietrza (wypowiadanego słowa, impulsowego dźwięku klasku w dłonie, czy zapalanej zapałki) dzięki aparaturze Schlierena otrzymujemy precyzyjny wizualny obraz, jak dźwięk powstaje, oraz jak wygląda. To daje szerokie spektrum możliwości dalszych tłumaczeń, wyobrażeń, zestawień, które tworzą tkankę mojego spektaklu dźwiękowego.  

Tylko… jak daleko rozchodzą się fale na wodzie?

 Zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
___
Fot. za: V. Miller, M. Tilghman, R. Hanson, The Hidden Complexities of the Simple Match, 2014. Czarno-biała fotografia płonącej zapałki.