Centrum Kultury Zamek

OPERA 2025


FESTIWAL

Kup bilet BILET

OPERA 2025 to kilkudniowe wydarzenie, skupiające się na współczesnej muzyce eksperymentalnej i elektronicznej. Powstała dzięki współpracy jednej z największych instytucji kultury − Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu − oraz niezależnego organizatora koncertów muzyki eksperymentalnej i awangardowej – LAS.

Podczas trzydniowego wydarzenia przybliżymy muzykę współczesną w komfortowych warunkach, umożliwiając jej odbiór w sposób przemyślany i bez pośpiechu. Program jest oparty nie na ilości, lecz na starannie dobranej kolejności oraz układzie poszczególnych wydarzeń. To pozwala na głębsze zapoznanie się z każdym jego wątkiem.

Ponownie proponujemy doświadczenie, które czerpie z różnych gatunków muzycznych, stawiając na otwartość i ciekawość naszej publiczności.

Nie ma znaczenia pochodzenie, płeć czy wyznanie – ważny jest sprzeciw wobec wojny, dezinformacji i kłamstw. Takiej postawy szukamy również wśród osób tworzących program.

Dodatkowo, celowo obniżamy cenę karnetu (200 zł do końca lipca, 249 zł od 1 sierpnia), aby możliwości finansowe nie stanowiły przeszkody dla naszych odbiorców(-czyń).


Drew McDowall (UK) * One Leg One Eye (IE) * Piernikowski (PL) * Robert Curgenven & Kat McDowall pres. AGENESIS * Pavel Milyakov (DE) * Brodinski (FR) * Mike Majowski (AU) * Katarina Gryvul (AU) * Saint Abdullah (IR), Eomac (IE) & Rebecca Salvadori (UK) pres. „A Forbidden Distance” * Selvhenter (DE) * emptyset (UK) x MFO (DE): Dissever * Dis Fig (US)

Więcej szczegółów dotyczących programu ogłosimy wkrótce. 

_________________________

Drew McDowall (UK) * McDowall, artysta, który odmówił konformizmu w muzyce i życiu, eksploruje halucynacyjne przestrzenie istniejące między rzeczywistością a niebiańską innością. Jego medytacyjne kompozycje są przejmujące i duchowe, łącząc skomplikowane, modułowe pejzaże dźwiękowe z pociętymi samplami i dekonstruując dźwięki do ich najbardziej podstawowych, drżących struktur i kształtów. Dezorientujące, ambientowe miraże, które powstają, wywołują przerażenie i delikatną melancholię. McDowall tworzy muzykę immanencji i alchemii, zestrojoną w równym stopniu z sacrum, jak i profanum.Jego historia brzmi jak wstęp do psychodelicznej fikcji, wpleciony w wypowiedzi o tym, co niewiarygodne, nadludzkie i wręcz szalone. Dorastając w gangach Szkocji lat 70., McDowall – zmęczony latami codziennej przemocy i chaotycznym szaleństwem tego życia – szukał samoekspresji i azylu w punku i znalazł dom w bogatej społeczności undergroundowej muzyki Glasgow. Po epizodzie z The Poems, zespołem założonym wraz z ówczesną żoną Rose McDowall, dołączył do grona brytyjskich awangardzistów: Genesisa P-Orridge'a, Davida Tibeta, Petera „Sleazy'ego” Christophersona, Johna Balance'a i niezliczonej liczby innych, którzy mieli zdefiniować rozkwitającą eksperymentalną awangardę muzyki industrialnej. McDowall ostatecznie nawiązał współpracę z Psychic TV i został pełnoprawnym członkiem niezwykle wpływowego, kultowego zespołu Coil, gdzie jego wpływ ukształtował późniejszą twórczość zespołu: ćwiczenia z praktyki magicznej i muzyki jako efektu psychoaktywnego. Choć McDowall przez całą swoją karierę wykazywał silne zamiłowanie do muzyki elektronicznej, unikał tworzenia muzyki ograniczonej do jednego gatunku, a w swoich najnowszych utworach wykorzystywał instrumenty smyczkowe, dęte blaszane, organy piszczałkowe i harfę. Ta różnorodność podejść znajduje odzwierciedlenie we współpracy z Kali Malone, Cateriną Barbieri, Robertem Aiki Aubrey Lowe, Hiro Kone, Vargiem, Puce Mary, Shapednoise, James K, Elvine Brandhi i LEYA. W 2024 roku ukazał się album „A Thread, Silvered and Trembling”, który kontynuuje wieloletnie zainteresowanie McDowalla elegijnym stylem gry na dudach „pibroch” (ceòl mòr po gaelicku). Ta forma, często używana w lamentach i hołdach dla zmarłych, łączy modalne drony z migoczącym dysonansem i żałosną melodią, przywołując starożytny, uroczysty nastrój.

One Leg One Eye (IE) * One Leg One Eye to projekt Iana Lyncha (założyciela irlandzkiej grupy Lankum), który czerpie z surowej estetyki black metalu, noise'u i drone'u, a jednocześnie głęboko przesiąknięty jest irlandzką historią i mitem. Debiutancki album …And Take The Black Worm With Me (wydany w Nyahh Records w 2022 roku) to powoli rozwijający się zestaw pięciu rozległych muzycznych pejzaży, które zyskały popularność głównie dzięki poczcie pantoflowej. Nagrany częściowo w opuszczonej dublińskiej fabryce, gdzie jego ojciec pracował w dzieciństwie, przejmujący wokal Lyncha opiera się na potężnych filarach dronów dudowych, nałożonych na efekty i nagrania terenowe, tworząc brzmienie, które jest jednocześnie mroczne, tajemnicze i transcendentalne.

Piernikowski (PL) * Piernikowski to wszechstronny artysta związany z Poznaniem – kompozytor, producent muzyczny, wokalista i raper. Znacząco wpłynął na polską scenę muzyczną jako współtwórca projektów takich jak Syny i Napszykłat. Jego unikatowe podejście do muzyki oraz głębokie, refleksyjne teksty wyróżniają go na tle innych artystów. Jego wkład w rozwój kultury i sztuki został doceniony nominacją do prestiżowego Paszportu „Polityki” za rok 2019. Wyłamuje się z gatunkowych schematów i oszałamia imponującą wizją.

Robert Curgenven & Kat McDowall pres. AGENESIS * AGENESIS (rzeczownik) - częściowa lub całkowita nieobecność. AGENESIS uwalnia polirytmiczną fazę światła i dźwięku - załamanie percepcji głębi, aby wprowadzić zbiorowe ciało publiczności i otaczające je pomieszczenie w fizyczną konstelację oszałamiającej quasi-synestezji. Relacja 1:1, między dźwiękiem napędzającym światło za pomocą niestandardowego oprogramowania oświetleniowego, czerpie z pracy Edwina Landa z cieniami świetlnymi realizowanej po wynalezieniu fotografii Polaroid i okularów przeciwsłonecznych - procesów, które przez drogę eliminacji pozwalają nam widzieć inaczej, nową całość wyłaniającą się z częściowej lub całkowitej nieobecności.

Pavel Milyakov (RU) * Osiągnąwszy uznanie dzięki swojemu projektowi buttechno, berliński artysta skupia się obecnie na dźwiękowych eksperymentach i artystycznych kolaboracjach pod swoim imieniem i nazwiskiem. Pavel wykorzystuje swoją twórczość jako sposób na uznanie prawdziwego kontekstu historycznego i kulturowego, zagłębiając się w kwestie społeczno-psychologiczne, które nawiedzają społeczeństwo i badanie pamięci - zarówno zbiorowej, jak i indywidualnej - i jej potencjału do zmiany naszych wizji przyszłości. Pracując w różnych gatunkach muzycznych, stworzył wspólne dzieła z takimi artystami jak Martyna Basta, Bendik Giske, Alex Zhang Hungtai, Yana Pavlova, Perila, Jasmine Wood, Richie Culver. Z wydawnictwami w Smalltown Supersound i AD93, Pavel prowadzi również i jest kuratorem wytwórni "psy x" - platformę dla dźwiękowych i wizualnych dzieł artystów o podobnych poglądach, a także dla własnych "nieformatowych" nagrań.

Brodinski (FR) Brodinski to francuski DJ i producent. Był wieloletnim rezydentem Social Club, charakterystycznej piwnicy, która ukształtowała całe pokolenie paryskich klubowiczów. Jako przyjaciel i współpracownik DJ-a Mehdiego oraz producent wielu EP-ek, Brodinski rozpoczął międzynarodową karierę. W 2012 roku był współzałożycielem wytwórni Bromance, rozwijając współpracę z wybranymi artystami z całego świata. W 2015 roku wydał swój debiutancki album Brava, który połączył produkcję techno z amerykańskimi raperami: zanurzenie się w jego obrazoburczym muzycznym świecie. Po zakończeniu przygody z Bromance w 2017 roku, Brodinski kontynuował swoją ewolucję jako artysta. Od 2018 roku pracuje nad serią projektów, które koncentrują się na łączeniu muzyki trapowej i elektronicznej, dzieląc swój czas między Paryż i Atlantę.

Mike Majkowski (AU) * Australijski kontrabasista polskiego pochodzenia, mieszkający od lat w Berlinie. Komponuje, improwizuje, eksploruje brzmienie i czas jako wykonawca, kompozytor i organizator, solo jak i w licznych projektach kolektywnych. Mike Majkowski grał w zespołach Orena Ambarchiego i Hailu Mergii, jest członkiem tria Lotto, współpracował z Jules Reidy i członkami The Necks. W solowej twórczości eksploruje brzmienia czysto akustyczne, elektroakustyczne, aż po czystą elektronikę.

Katarina Gryvul (AU) * Katarina Gryvul jest profesjonalną kompozytorką, skrzypaczką i producentką muzyczną. Po ukończeniu formalnych studiów skupiła się na muzyce elektronicznej, łącząc swoje klasyczne wykształcenie z awangardowymi dźwiękami, aby rozwinąć charakterystyczną tożsamość dźwiękową. Kompozycje Gryvul obracają się wokół barwy jako głównego elementu, łącząc jej klasyczne korzenie z innowacyjnym podejściem do projektowania dźwięku. Podczas studiów specjalizowała się w ambisonice i kompozycji wielokanałowej, stosując podejście holofoniczne. Jej twórczość często zawiera na żywo przetwarzane elektronicznie instrumenty i głos, wraz z syntezatorami modułowymi, tworząc wciągające i teksturowane pejzaże dźwiękowe. Oprócz praktyki artystycznej, Katarina jest założycielką Gryvul School, inicjatywy poświęconej dzieleniu się swoją wiedzą z muzykami na całym świecie. Szkoła wspiera studentów i profesjonalistów, zachęcając ich do rozwoju i odkrywania nowych możliwości. Jej utwory były wykonywane na festiwalach takich jak: Warszawska Jesień, Ars Electronica, rewire, CTM, ZKM, l.e.v. matadero, musikprotokoll, mixtur, gaudeamus, nuits sonores, MA/IN, Skaņu Mežs, Sanatorium Dźwięku, nuit blanche, Klangzeit, Hyperreality, Tremplin de la création, Audio Art Festival i wielu innych.

Saint Abdullah (IR), Eomac (IE) & Rebecca Salvadori (UK) pres. „A Forbidden Distance” * A Forbidden Distance splata intymne narracje o przesiedleniach w hipnotyzujący dialog audiowizualny. Poprzez konwergencję trzech różnych głosów artystycznych, praca bada głębokie napięcia między separacją a połączeniem, oświetlając uniwersalne doświadczenia wysiedlenia na różnych kontynentach. A Forbidden Distance to wspólne dzieło audiowizualne, które bada głęboki związek między tożsamością a przemieszczeniem. Ten wyjątkowy performans łączy irańsko-kanadyjskich braci Mohammada i Mehdiego (Saint Abdullah), irlandzkiego projektanta dźwięku i muzyka Iana McDonnella (Eomac) oraz mieszkającą w Londynie włosko-australijską artystkę wideo i filmowczynię Rebeccę Salvadori w ich pierwszej współpracy artystycznej, uosabiając samą transcendencję granic, którą bada ich praca.
• Saint Abdullah (Mohammad i Mehdi): Irańsko-kanadyjscy bracia znani z eksperymentalnej muzyki elektronicznej, która krytycznie analizuje diasporę, tożsamość polityczną i przemieszczenie kulturowe. Ich twórczość często łączy osobiste historie ze złożonymi teksturami dźwiękowymi, które podważają konwencjonalne narracje na temat irańskiej tożsamości.
• Ian McDonnell: Irlandzki projektant dźwięku i muzyk o reputacji twórcy innowacyjnych kompozycji elektronicznych. Jest znany z przesuwania granic eksperymentalnego dźwięku i tworzenia głęboko atmosferycznych doświadczeń audio.
• Rebecca Salvadori: Mieszkająca w Londynie włosko-australijska artystka wideo i filmowiec, uznana za swoją wyjątkową wizualną opowieść, która często eksploruje tematy kulturowej hybrydowości, pamięci i przemijających doświadczeń.

Selvhenter (DE) * Przekraczając granice gatunków muzycznych i kierując się ku czemuś bardziej elementarnemu – muzyka Selvhenter tworzy uderzająco bezpośrednie, fizyczne doświadczenie dźwięku, złożone z polirytmii, elektro -akustycznych melodii i improwizowanego piękna. Od momentu powstania w Kopenhadze w 2010 roku, perkusistki Jaleh Negari i Anja Jacobsen, saksofonistka Sonja LaBianca i puzonistka Maria Bertel wypracowały unikalne podejście do tworzenia muzyki, które zaczyna się od ich instrumentarium: dwie perkusistki, które łączą się tak często, jak tylko mogą, puzon podłączony do wzmacniacza basowego na poziomie wystarczająco głośnym, by wstrząsnąć klatką piersiową, oraz saksofon podłączony do szeregu efektów, przez co często brzmi nie do poznania. Selvhenter tworzy w ramach własnego idiomu, tworząc niezwykle kolektywną muzykę, w której wszystkie cztery członkinie są wchłonięte w totalne brzmienie, gdzie improwizowane podejście free jazzowe zderza się z eksperymentalną muzyką elektroniczną i awangardowymi brzmieniami noise/post-punk. Ich nowy album Mesmerizer – który jest pierwszym fizycznym wydaniem od prawie dekady i debiutem we francuskiej wytwórni Hands in the Dark – kontynuuje ten proces eksploracji, wykorzystując oryginalne i złożone wzorce rytmiczne za pomocą różnorodnych instrumentów perkusyjnych oraz finezyjnie teksturowanych instrumentów dętych i syntezatorów. Dbałość o szczegóły brzmieniowe jest w tym nowym albumie niemal doprowadzona do granic możliwości, co sprawia, że otwarta przygoda słuchowa sugerowana przez tytuł albumu jest jeszcze bardziej urzekająca. Te kreatywne działania znakomicie ożywiły muzykę Selvhenter, otwierając ją na nowe, niezbadane nastroje i możliwości, jednocześnie wzmacniając jej kluczowe elementy: impulsywną, gęstą i często ekstatyczną muzykę.

emptyset (UK) x MFO (DE): Dissever * emptyset to multidyscyplinarny projekt stworzony przez Jamesa Ginzburga i Paula Purgasa, eksplorujący możliwości brzmieniowe muzyki elektroakustycznej i komputerowej, materialności i performensu. Ich twórczość czerpie inspirację z ewolucji muzyki elektronicznej i improwizowanej, pełno pasmowej produkcji i szczegółowego projektowania dźwięku, nawiązując do historii mediów eksperymentalnych i globalnych praktyk dźwiękowych. Ich nowy występ na żywo to totalne doświadczenie cielesne, wspomagane przez zaprojektowane pod konkretną salę oświetlenie autorstwa Marcela Webera (MFO). mw/mfo reżyseruje spektakle audiowizualne i instalacje, a także tworzy scenografię do spektakli teatralnych i muzycznych. W związku z tym pełni również funkcję dyrektora ds. światła i wizualizacji w Berlin-Atonal.

Dis Fig (US) * Felicia Chen od dawna opiera się prostej kategoryzacji. Swoje pierwsze kroki stawiała na nowojorskich scenach DIY i w klubach z muzyką eksperymentalną, przekuwając pasję do popu, metalu, rapu i globalnych form tanecznych w nieprzewidywalne, wielowarstwowe sety DJ-skie. To właśnie w Nowym Jorku Chen nawiązała kontakt z ukochanym lokalnym undergroundowym wydawnictwem PTP, kolektywem podobnie myślących outsiderów, który do dziś wywiera na nią wpływ. PTP zajęło się wydaniem jej debiutanckiego albumu „PURGE” w 2019 roku, który uwiarygodnił jej artystyczny głos, udoskonalając jej ogromną pulę wpływów w katartyczny destylat, który sączy się między wrażliwym pięknem a wymiotującym chaosem. Jako DJ, Chen zyskała reputację dzięki swojej ciekawości i niespokojnej energii, ale jako performerka na żywo całkowicie oddala się od klubu, wykorzystując swój akrobatyczny głos i całe ciało do przekazywania emocjonalnej złożoności, która jest głębsza niż język.

_________________________

OPERA 2025 to pejzaż dźwiękowy XXI wieku. Jego słabości, lęków, wyzwań. Jego nienaturalnego tempa zmian, rozwoju i nadziei. Zapewnia doświadczenia delikatne, immersyjne, pochłaniające, wymagające skupienia, a jednocześnie pokazuje energiczne, wściekłe oblicze postklubowych setów DJ-skich.


TEKST ALTERNATYWNY

Autorem projektu graficznego jest Tomasz Łochowicz.

Grafika. Na niej napis „Opera”, zapisany dużymi, stylizowanymi literami i umieszczony na tle kolażu z instrumentów muzycznych. Styl liter jest elegancki i artystyczny. Pod spodem, mniejszymi literami, znajduje się napis: „created by CK ZAMEK & LAS”. Całość jest w odcieniach fioletu, napisy są w kolorze jasnej żółci. Obrazek ma ziarnistą teksturę, co nadaje mu nieco retro wygląd. Na środku grafiki znajdują się daty wydarzenia: 19-21.09.2025, ujęte w eliptyczny kształt. W lewym dolnym rogu grafiki znajduje się informacja o karnetach i biletach. W prawym dolnym rogu znajdują się logotypy organizatorów: Centrum Kultury ZAMEK, LAS, Miasta Poznań. Po prawej stronie grafiki znajduje się napis z adresem internetowym strony ckzamek.pl oraz adresem konta na Instagramie operafestival.

Ta strona korzysta z plików cookie

Aby pozostawić tylko niezbędne cookie lub dostosować zgody na cookie analityczne lub marketingowe (które nie są niezbędne), dokonaj wyboru poniżej i kliknij "Zezwól na wybrane" Sprawdź Politykę prywatności aby uzyskać więcej informacji.

Wydarzenia

Data
Kategorie
Uczestnicy