Centrum Kultury Zamek

Po pięciu latach Justyna Bargielska powraca w najlepszym stylu! „Dziecko z darów”, szósty tom poetycki ważnej i cenionej współczesnej autorki to książka dojrzała, intymna, szczera. Wierna swojej metodzie, Bargielska nie pisze o sprawach, których nie zna. To, co ważne, nie tracąc nic ze swego ciężaru, znajduje w tekstach poetki wiarygodny opis, bez sięgania po wielkie pojęcia.

Justyna Bargielska, daleka od patosu i pretensji, mówi o miłości i utracie miłości, macierzyństwie i utracie macierzyństwa, życiu – i utracie życia. Nieuchronność zmian przestaje być źródłem lęku, stając się sensem i treścią spełnionego istnienia: „Jest dużo czasu na decyzję / ten dom dopiero zaczął się rozpadać / i to nawet nie tu / tylko tam”. „Tam” jest zresztą kategorią, która często pojawia się w nowych wierszach Bargielskiej, bardziej niż kiedykolwiek zainteresowanej duchowym wymiarem codzienności.
To codzienność, którą poetka wytrwale i pod różnymi kątami kadruje: przeszłość rozmawia tu z aktualnym zdarzeniem, drobiazg ma rangę znaku, sen zrównuje się z realnym przeżyciem. Obok przywracanych pamięci postaci, minionych rozmów i widoków pojawiają się bohaterowie współcześni, wirtualni, wyjęci z popkultury, mający dopiero zaistnieć.
Dziecko z darów pierwsza książka, którą autorka zdecydowała się opatrzyć dedykacją: przywołana w niej skierniewicka bibliotekarka jest zarówno sobą, jak i symbolem walczącego o przetrwanie świata, w którym poezja ma jeszcze sens.

Prowadzenie: Marcin Jaworski

współpraca: Wydawnictwo  Wolno

____________________

Grafika towarzysząca opisowi wydarzenia jest okładką tomiku poetyckiego, który będzie przedmiotem dyskusji. Przedstawia fotografię dwóch osób – nastoletniego chłopca oraz, jak się można domyślać, mężczyzny. Pojawiający się znak zapytania jest spowodowany tym, że postać w miejscu głowy ma kielich kwiatu. Bohaterowie kadru stoją na tle bujnej roślinności. Chłopiec jest uśmiechnięty, lewą rękę schował za plecami. Nosi białą koszulę, rozpinany sweter oraz czarne spodnie. Postać obok ma na sobie letni jasny garnitur. Zdjęcie zostało wykonane w tonacji czarno-białej. Tylko kwiat zachował swoje barwy – kremowe, beżowe liście, złotą łodygę i czerwony pąk, który ma dopiero rozkwitnąć. Z prawej strony w pozycji pionowej znajduje się napis: Justyna Bargielska. Dziecko z darów.