Centrum Kultury Zamek

Urodzony w Neapolu, ukończył z wyróżnieniem Konserwatorium Santa Cecilia w Rzymie pod kierunkiem Aldo Trammy. Jego gra opiera się na technicznych zasadach neapolitańskiej szkoły fortepianowej Maestro Vincenzo Vitale. Później uczęszczał do Ravello Piano School w klasie światowej sławy pianisty Michele Campanella i uczestniczył kilka lat później w masterclasses organizowanych w USA przez Emanuela Axa. Miał wiele koncertów we Włoszech i za granicą (Rosja, Anglia, Francja, Niemcy, Stany Zjednoczone, Chiny) w ważnych instytucjach muzycznych (Lincoln Center, Kennedy Center, Salle Gaveau, Marble Palace, Schumann's House), gdzie zdobył uznanie zarówno krytyków, jak i publiczności. Podczas pobytu w Ameryce zetknął się z nowymi stylami muzycznymi, takimi jak jazz i rock, i rozpoczął ścieżkę badawczą, która doprowadziła go do współpracy z wielkimi artystami międzynarodowej sceny muzycznej (Harry Connick Jr., Clemens Orth, Tony Bennet, Gato Barbieri). Od tego czasu Fabrizio Soprano kontynuuje, równolegle z klasyką, zgłębianie nowych stylów i języków muzycznych, występując na recitalach monograficznych poświęconych np. zespołowi The Beatles lub Cole Porter’owi. Utrzymuje w nich dialektyczną równowagę pomiędzy klasycznym a nowym językiem współczesnej awangardy. Od 2005 roku jest kierownikiem produkcji Festiwalu Muzyki i Sztuki w Amalfi Coast, a w 2009 roku został Sekretarzem Artystycznym Società Liszt, włoskiego oddziału American Liszt Society. Był jednym z pianistów zaproszonych przez Akademię Santa Cecilia uczestniczących w „Lisztowych Maratonach 2010–2011” na Parco della Musica w Rzymie z okazji obchodów dwusetnej rocznicy urodzin Liszta. Fabrizio Soprano współpracował ostatnio z Teatro San Carlo w Neapolu jako asystent mistrza chóru; było to owocne doświadczenie, które dało mu możliwość realizacji produkcji muzycznych z udziałem prestiżowych solistów i reżyserów (R. Bruson, A. Anissimov, M. Benini, R. Muti).

Pianista i pedagog. Jako solista występował na wielu scenach zagranicznych, zapraszany był także na festiwale jako gość honorowy. Działa aktywnie jako pedagog, a obecnie prowadzi dwa wyjątkowe kursy dotyczące oceny i interpretacji muzyki. Międzynarodowe doświadczenie w nauczaniu jest atutem, które wykorzystuje i pogłębia podczas swoich wielojęzycznych warsztatów i zajęć. Cały czas realizuje się artystycznie, występuje i nagrywa.  Jest również zaangażowany w prowadzenie badań i pisanie o hinduskiej muzyce klasycznej.

Projektant graficzny, ilustrator i animator. W projekcie ABXY zajmuje się głównie syntezą muzyki i obrazu, a także podejmuje się cyfrowego tworzenia materiału wizualnego na żywo, często za pomocą instrumentów elektronicznych, które podczas koncertu tworzą obraz zamiast dźwięku. Dba o scenograficzny aspekt projekcji podczas koncertów. W tym celu poszukuje nowych sposobów komunikacji na płaszczyźnie rzeczywistość-wirtualność-rzeczywistość.

Urodzony w Budapeszcie kompozytor, pianista, improwizator i pedagog. Od 1969 roku mieszka w Polsce. Studiował grę na fortepianie w klasie Margerity Trombini-Kazuro i kompozycję u Witolda Rudzińskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Po studiach pozostał na stałe w Polsce. Występował jako pianista i improwizator na wielu estradach koncertowych w kraju i za granicą. Jako kompozytor i wykonawca własnych utworów brał udział w  Międzynarodowych Festiwalach Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, Poznańska Wiosna Muzyczna, w Warszawskich Spotkaniach Muzycznych, a także za granicą na Budapesti Zenei Hetek, Donaueschinger Musiktage, Festiwalu Pianistycznym w Bergamo-Brescia, Festival d'été de Lanaudière w Quebeku, Nordiske Musikdage oraz Rencontres Internationales de Musique Contemporaine de Metz.
Dokonał wielu prawykonań dzieł polskich kompozytorów (m.in. Kazimierza Serockiego, Rafała Augustyna, Pawła Szymańskiego) oraz nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia. Przez wiele lat współpracował z Ferencem Lantosem i  Márią Apagyi, twórcami kreatywnej pedagogiki muzyczno-wizualnej. Obecnie pracuje jako pedagog improwizacji fortepianowej w Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz na Uniwersytecie Muzycznym im Fryderyka Chopina w Warszawie. Bierze udział w kursach improwizacji fortepianowej dla uczniów i nauczycieli szkół artystycznych, jest zapraszany przez krajowe ośrodki akademickie, a także instytucje węgierskie w celu wygłoszenia ilustrowanych wykładów na temat kreatywnej pedagogiki i nauczania improwizacji. Jest laureatem m.in. I nagrody I Ogólnopolskiego Konkursu Improwizacji Fortepianowej, nagrody „Orfeusz” za wykonanie utworów Tomasza Sikorskiego i dorocznej Nagrody Związku Kompozytorów Polskich. Od roku 1998 jest profesorem sztuk muzycznych. W 2009 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Muzyk, kompozytor, reżyser dźwięku w Studio Eksperymentalnym Polskiego Radia. Realizował zamówienia kompozytorskie muzyki elektronicznej, jak również nagrywał muzykę teatralną, filmową oraz płyty. Współpracował także z festiwalem Warszawska Jesień i Polskim Towarzystwem Muzyki Współczesnej.

Równocześnie rozpoczął działalność koncertową z zespołami grającymi muzykę intuicyjną. Pierwszym zespołem był Cytula Tyfun da Bamba Orchester (Andrzej Bieżan, Krzysztof Knittel, Mieczysław Litwiński, Tadeusz Sudnik). Potem występował z Helmutem Nadolskim, Andrzejem Mitanem, Andrzejem Przybielskim, Włodzimierzem Kiniorskim. Następnie rozpoczęła się wieloletnia współpraca z Tomaszem Stańko – Freelectronic oraz działania indywidualne w zakresie grania, nagrywania i przekształcania dźwięku, określane jako Studio Dźwięków Niemożliwych.

Do bardzo istotnych działań zaliczyć trzeba współpracę ze Zdzisławem Piernikem, Adamem Pierończykiem, zespołem Kawalerowie Błotni (Jerzy Kornowicz, Krzysztof Knittel, Ryszard Latecki, Mieczysław Litwiński, Tadeusz Sudnik, Tadeusz Wielecki).

W 2017 roku nakładem firmy Audio Cave został wydany album „Tadeusz Sudnik & His Friends In Art” w wersji cd i analogowej.

Autorka/współautorka utworów z pogranicza instalacji, architektury, muzyki i performansu. Skupia się w nich m.in. na świadomej interwencji w kontekst przestrzenny, dźwiękowy, społeczny, psychologiczny, technologiczny. Wykorzystuje jego potencjał do uczytelnienia idei utworu, bądź do jej powstania. Performatywny aspekt często realizuje dzięki interakcji z odbiorcą, pobudzając go do odczuwania i doświadczania dźwięku, przestrzeni, materii swoim ciałem/zmysłami, włączając go do pewnego rodzaju zabawy/gry w czasie rzeczywistym. Daje szerokie pole do interpretacji zdarzenia, którą chętnie, w rozmowie, konfrontuje ze swoim postrzeganiem symboliki składowych utworu. Chce poruszać subtelne emocje i tworzyć unikalne, surrealistyczne sytuacje. Tematem realizowanych projektów jest (być może) tęsknota za bliskością z naturą i drugim człowiekiem, wobec postępującej cyborgizacji i cybernetyzacji.
 
Na co dzień akompaniuje do lekcji tańca klasycznego, uczy rytmiki, kreśli projekty architektoniczne, improwizuje na fortepianie. W artystycznych działaniach wykorzystuje wiedzę i umiejętności ze swojego doświadczenia zawodowego, życiowego oraz wykształcenia (Studia Architektury i Urbanistyki na Politechnice Krakowskiej oraz Rytmiki na Akademii Muzycznej w Poznaniu).
 
Ważniejsze realizacje: „PoPolytope” we współpracy z CK ZAMEK w Poznaniu, „Chmury” – I edycja Fresh Zone w ramach Festiwalu Sztuk Wizualnych Art Boom w Krakowie, „Ptasie radio” – 9. Przegląd Sztuki Survival we Wrocławiu, „Co w trawie piszczy” – XXVI Dni Sztuki Współczesnej w Białymstoku, „Do widzenia / do usłyszenia” w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach.