Centrum Kultury Zamek

O nieśmiertelności marzymy od stuleci, ale wraz z rozwojem mediów cyfrowych i sztucznej inteligencji obietnice „oszukania” śmierci składane są coraz odważniej. Jak przekonuje nas dziś tzw. cyfrowy przemysł pośmiertny (ang. digital afterlife industry) śmierć nie musi oznaczać końca naszych relacji z bliskimi. Z pozostawionych w sieci śladów jesteśmy bowiem w stanie cyfrowo odtworzyć tych, którzy odeszli. Pośmiertne awatary (inaczej deadbots czy griefbots) przechowują biografie zmarłych, symulują sposób ich wypowiedzi oraz cechy osobowości, tworząc iluzję ciągłej obecności zmarłych w naszym życiu. Czy jesteśmy gotowi na takie zmiany? Czy chcemy stać się częścią społeczeństwa, w którym zmarli są dostępni w naszych telefonach 24/7? Jakie nadzieje i obawy wiążą się z praktykami cyfrowego wskrzeszania zmarłych?

Ostatnie dwie dekady pokazują, że znajdujemy się w samym centrum techno-kulturowego eksperymentu nieśmiertelności, a jego konsekwencje – dziś dopiero ledwie rozpoznane – będą miały daleko idące skutki społeczne, kulturowe, polityczne, a nawet środowiskowe. Zrozumienie toczących się zmian w obszarze śmierci, umierania, żałoby i nieśmiertelności, ich kształtowanie oraz mądre i odpowiedzialne na nie reagowanie wymaga nowego, interdyscyplinarnego i międzykulturowego dialogu.

W odpowiedzi na te wyzwania dr Katarzyna Nowaczyk-Basińska wraz z zespołem badaczy z Leverhulme Centre for the Future of Intelligence na Uniwersytecie Cambridge (dr. Stephenam Cavem, dr. Tomaszem Hollankiem i Saide Mobayed Vegą) prowadzą międzykulturowe badania, by zrozumieć, jakie znaczenie dla naszej relacji ze śmiercią mają systemy sztucznej inteligencji.

Polskimi partnerami projektu są Instytut Dobrej Śmierci i Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu.

Pierwsza z nich to pokaz filmu dokumentalnego “Eternal You” („Druga szansa”) w reżyserii Hansa Blocka i Moritza Riesewiecka. Projekcje odbędą się 17 listopada o godzinie 19 i 21 listopada o godzinie 17.30 w Sali Wielkiej CK ZAMEK.
21 listopada po projekcji zapraszamy na spotkanie z reżyserem Hansem Blockiem i Anją Franczak (Instytut Dobrej Śmierci). Spotkanie poprowadzi Katarzyna Nowaczyk-Basińska. Rozmowa odbędzie się w języku angielskim.

bilety

W ramach drugiej odsłony projektu w dniach 21-22 listopada w grupie polskich ekspertów(-ki) pracujących(-e) w obszarze śmierci, technologii i nieśmiertelności – od akademików(-czek), artystów(-ek), prawników(-czek) przez specjalistów(-ki) opieki paliatywnej, osoby duchowne po przedstawiciel(k)i branży pogrzebowej – porozmawiamy o szansach i zagrożeniach związanych z wprowadzeniem cyfrowych awatarów do przestrzeni publicznej. Spotkanie ma charakter zamknięty. Więcej o tej części projektu możesz dowiedzieć się tutaj.

W ramach trzeciej części projektu zapraszamy do udziału w „Kolacjach z (nie)śmiertelnością”. Idea kolacji z nieśmiertelnością nawiązuje do koncepcji rozmów o śmierci przy kolacji zainicjowanej przez Michaela Hebba w 2013 roku. „Kolacje” stwarzają pretekst do tego, by w swobodnej, inkluzywnej, pełnej otwartości i szacunku atmosferze porozmawiać o często tabuizowanym temacie śmierci i odchodzenia. To wyjątkowe spotkanie będzie okazją do tego, by zastanowić się, czym byłaby dobra śmierć, także w kontekście cyfrowym. Czy chciał(a)byś mieć możliwość spotkania online ze swoim bliskim zmarłym? Czy chciał(a)byś, aby Twoje dane zostały wykorzystane do stworzenia Twojego pośmiertnego bota dla przyszłych pokoleń? A może wolał(a)byś zniknąć z przestrzeni wirtualnej bez śladu? Na kolacje zapraszają Anja Franczak, Katarzyna Nowaczyk-Basińska i Tomasz Siuda. Spotkanie odbędzie się w języku polskim.

Jeśli jesteś zainteresowany udziałem w „Kolacji z (nie)śmiertelnością”, dowiedz się więcej! Spotkania mają charakter kameralny, a liczba miejsc jest ograniczona.

Aby wziąć udział w „Kolacji z (nie)śmiertelnością” wypełnij formularz zgłoszeniowy, który znajduje się pod tym linkiem. Przed wysłaniem zgłoszenia przeczytaj uważnie wszystkie informacje oraz instrukcje dla uczestników(-czek). Wysłanie zgłoszenia jest równoznaczne z udzieleniem zgody na przedstawione w formularzu warunki udziału. Udział w kolacjach jest bezpłatny.


Instrukcje dla uczestników(-czek):

1.    Wybierz termin „Kolacji z (nie)śmiertelnością”.
2.    Wybierz termin seansu filmu dokumentalnego “Eternal You”/ „Druga Szansa” (Obejrzenie filmu jest integralną częścią „Kolacji” – prosimy więc, żebyś przed „Kolacją” obejrzał(-a) film “Eternal You”/ „Druga Szansa” (ZAPISY).
3.    Potwierdzenie uczestnictwa otrzymasz w formie e-mailowej.
4.    Jeśli potwierdzimy Twój udział w „Kolacji”, zostaniesz poproszony(-a) o przyniesienie zdjęcia bliskiej zmarłej osoby, która w sposób symboliczny, będzie uczestniczyła z nami w spotkaniu.
5.    Kolacja będzie serwowana punktualnie o godzinie 18. Prosimy, żebyś zjawił(-a) się w CK ZAMEK minimum 15 minut przed rozpoczęciem.
6.    Obowiązuje nas strój swobodny – najważniejszy jest Twój komfort i wygoda.
7.    Spotkanie będzie nagrywane, a zgromadzony materiał będzie analizowany na potrzeby pracy badawczej. Dyspozytorem Twoich danych będzie Uniwersytet Cambridge. Jeśli Twoja wypowiedź będzie zacytowana w publikacji naukowej to formie całkowicie zanonimizowanej. Pojedyncze ujęcia video (bez wypowiedzi), będą służyły przygotowaniu krótkiego klipu promocyjnego projektu. Jeśli nie wyrażasz zgody na nagrywanie, niestety uniemożliwi to Twój udział w „Kolacji”.
8.    Po kolacji odbędzie się indywidualna sesja fotograficzna. Jeśli tylko będziesz miał gotowość i chęć w niej uczestniczyć to gorąco Cię do tego zachęcamy. Będzie to krótka, trwająca kilka minut sesja, której efektem będzie jeden, unikatowy czarno-biały portret. Twój portret, Twoja twarz i Twój wzrok, w których zawarty jest wszechświat (wcześniejsze realizacje możesz znaleźć tutaj) . Portret w formie cyfrowej otrzymasz od nas w prezencie.

Zapisz się na kolację:

ZAPISY

Dziękujemy za zaufanie i mamy nadzieję do zobaczenia!

Katarzyna Nowaczyk-Basińska – jako Research Fellow związana akademicko z Leverhulme Centre for the Future of Intelligence na Uniwersytecie Cambridge, gdzie prowadzi autorski projekt badawczy „Wyobrażenia nieśmiertelności w dobie sztucznej inteligencji: analiza interkulturowa” ["Imaginaries of Immortality in the Age of AI: an Intercultural Analysis"] finansowany przez amerykańską fundację Schmidt Sciences w ramach programu AI2050. Jest też członkinią zespołu w międzynarodowym konsorcjum badawczym realizującym projekt "Digital Death. Transforming History, Ritual and Afterlife" w ramach EU CHANSE oraz członkinią Instytutu Dobrej Śmierci. W swojej pracy naukowej bada jak nowe technologie kształtują nasz sposób rozumienia i doświadczania śmierci, żałoby i pośmiertnego trwania.

Anja Franczak − założycielka Instytutu Dobrej Śmierci. Zajmuje się edukacją w obszarze śmierci i żałoby, prowadzi konsultacje indywidualne, szkolenia i warsztaty. Ważną rolę w jej pracy odgrywają rytuały. Jako celebrantka / mistrzyni ceremonii tworzy i prowadzi osobiste rytuały pożegnania i humanistyczne ceremonie pogrzebowe. Szkoliła się w Heidelbergu w Instytucie Duszpasterstwa Klinicznego (Institut für Klinische Seelsorgeausbildung) i jest profesjonalną towarzyszką w żałobie certyfikowaną przez Federalne Stowarzyszenie Towarzyszenia w Żałobie w Niemczech (Bundesverband Trauerbegleitung e.V.). Jako doula umierania i certyfikowana instruktorka międzynarodowej inicjatywy Kursów Ostatniej Pomocy (Letzte Hilfe) zajmuje się edukacją o procesie umierania i wspiera rodziny, które opiekują się bliską osobą na ostatnim etapie życia.

Strona: anjafranczak.com
Instagram: instagram.com/anja.franczak
Strona: instytutdobrejsmierci.pl

Tomasz Siuda – fotograf, artysta, arteterapeuta i fototerapeuta. Absolwent fotografii na Poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Edukator, wykładowca. Członek zarządu fundacji Key for Tomorrow. Członek Rady Fundacji Instytutu Dobrej Śmierci i Fundacji Dobrostan i Medycyna. Z użyciem technik foto-terapeutycznych realizuje warsztaty z obszaru Ars Moriendi, mierzenia się ze śmiertelnością, konfrontowania się z emocjami wokół śmierci i żałoby.
Facebook: Tomasz Siuda Fotograf
Instagram: Tomasz Siuda Fotograf

Na obrazie widać abstrakcyjną konstrukcję geometryczną w złotawym kolorze, która przypomina profil ludzkiej twarzy. Tworzy ją sieć cienkich linii i trójkątnych form, które nadają całości delikatną, ale uporządkowaną strukturę. Kształty są ustawione w taki sposób, że sugerują nos, usta i podbródek, ale są one zredukowane do minimalistycznych form, co nadaje obrazowi futurystyczny charakter. Kolory są jednolite, utrzymane w odcieniu złota, co dodatkowo wzmacnia wrażenie nowoczesności i technologicznej estetyki.