Centrum Kultury Zamek

W październiku Urororuro.manufactura zawita po raz czwarty do CK ZAMEK. Poprzednio gościliśmy wydawnictwo w 2022 roku podczas 8. edycji projektu – „uro osiem i dół im memoriam Albert Tyrała Festiwal”.

Dariusz Franek – artysta, który na poznańskiej scenie niezależnej był aktywny w latach 80. i 90., a potem... zasnął.

W 2016 roku powstaje Uroruro.manufucktura, której ideą główną jest tworzenie sztuki i jej prezentacja w formie  d a r o w a n i a.

Wstęp na wydarzenia organizowane przez wydawnictwo jest bezpłatny, ale nie chodzi tylko o to, że publiczność nie płaci za bilet, tylko że faktycznie otrzymuje coś w darze. Uroruro.manufucktura rozdała tysiące egzemplarzy swoich tytułów.

Są to wydawnictwa dźwiękowe, przeważnie kasety, zawsze oryginalnie zapakowane, ręcznie zdobione. Wydawnictwo ma na koncie kilka mini książek z poezją i opowiadaniami.

19.00  | Mr. AstroMoon
20.00  | Mateusz Nguyen
20.30  | Wiktoria Sobota
21.15  | Radio Noise Quintet
22.15  | poesi . fysik .
23.15  | Krew z Kontaktu

Mr. AstroMoon

Praktyk sztuki wizualnej i projektowania ruchu, od niemal trzech dekad realizuje zróżnicowane projekty artystyczne dla telewizji, teatru, internetu oraz druku. Jego działalność obejmuje szerokie spektrum multimedialnych form wyrazu, w których estetyka wizualna łączy się z funkcjonalnością komunikacyjną.

Jego artystyczna wędrówka prowadzi go w miejsca zapomniane i niedostępne, gdzie dokumentuje to, co odrzucane i zapomniane, za pomocą fotografii i wideo. Te fragmenty rzeczywistości, wyrywane z kontekstu, przypominają widma unoszące się nad krajobrazem współczesnej technologii, zapisywane niczym echa w cyfrowych matrycach pamięci.

W projekcie Mr. AstroMoon eksperymentuje z dźwiękiem, rytmem, ciszą i obrazem. Loopuje, moduluje, przekształca, improwizuje. Zanurza się w mroczne zakątki cyfrowych i analogowych pejzaży, gdzie absurd splata się z koszmarami. Kreuje niepokojące animowane narracje, balansujące między obłędem, chaosem i harmonią. Tworzy gęste, ciężkie kompozycje, gdzie dźwięk staje się obrazem, a obraz – dźwiękiem.

YOUTUBE

Mateusz Nguyen

Performer. Od 2022 roku studiuje aktorstwo w Studiu Sztuki Teatralno-Aktorskiej STA w Poznaniu oraz ekonomię na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu. Rozpoczynał w 2017 roku jako aktor performatywny Teatru Młodych Twórców Maska. Od 2020 roku związany ze Stowarzyszeniem Sztuka Nowa, w ramach którego realizował liczne projekty m.in. na Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku w 2022 roku („Hamlet.Motion”), czy w Mazowieckim Instytucie Kultury („FeFerdydurke”, „Hamlet no more”, „Jesteśmy Wspaniali”). W 2023 roku rozpoczął pracę nad własnym monoperformancem, który został nagrodzony w ramach przeglądu Trybuna Performanace w Procesie. W 2024 roku zagrał główną rolę w etiudzie Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi – „Sen Nocy Zimnej” w reż. D. Charszlak.

W swojej twórczości często wychodzi od ruchu, impulsu, który prowadzi do kolejnego elementu. Podejmuje tematykę ciała, tego, jak ciało definiuje twórcę, i jak twórca definiuje ciało. Nawiązuję do swoich polsko-wietnamskich korzeni, szukając nowych form i odpowiedniego bilansu. Odpowiednie wyważenie, które jest przełamywane, wykrzywiane i przywracane do stanu początkowego. Ruch płynny, szarpany, miękki, twardy, a ograniczeniem jest czas.

Wiktoria Sobota

Artystka mediów poszukująca głównie w ruchu – najlepiej wolnym, nieokiełznanym, z wnętrza. Jej najnowszym zainteresowaniem jest sztuka szydełkowania, video art oraz szminkowanie (upiększanie - obrzydzanie). Eksploruje nienarodzone, spaja ze sobą kontrastowe emocje, które przekłada na swoje ciało w szerokim pojęciu na temat ruchu, działa aktywistycznie. Swoje odnajdywanie kreowała jako tancerka w spektaklach odgrywanych w Poznaniu, Lęborku i Gdyni.

W 2020 roku została wyróżniona w konkursie „Sztuka Izolacji” organizowanym przez Bydgoskie Centrum Sztuki, proponując swój materiał filmowy z wykorzystaniem ruchu. W tym samym roku wystąpiła jako główna postać w filmie krótkometrażowym „Manifesto of the living body” , który został doceniony w konkursie Cinerama Fest. Jako choreografka działała przy tworzeniu teledysków, w 2022 została wyłoniona w drodze konkursu do przeprowadzenia warsztatów w Centrum Tańca Pendulum, na których skupiała się na temacie echa, medytacji. W 2023 roku otrzymała trzecią nagrodę w przeglądzie performatywnym w Poznaniu „Trybuna - Performance W Procesie”, prezentując solową pracę, działając ruchem, dyktafonowym dźwiękiem zbieranym przez kilka lat oraz własnoręcznie stworzonym kostiumem. Opowiadała o przejściu, owodni w której się rodzimy i która powoli się w nas wchłania.

W tym roku działała przy kolektywie feministycznym „Femme Brutal” w Norwegii, gdzie zajmowała się działaniem choreograficznym. W czerwcu została zaproszona jako artystka performatywna do ukazania swojej pracy „oddech tożsamości” na festiwalu performatywnym „(nicht)anwesend” w Görlitz, organizowanym przez Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu oraz we współpracy z Rabryka. W lipcu zagrała rolę spektaklu „TEKKK-ŁO SPADA NA ZIEMIĘ” w Poznaniu w reżyserii Moniki Wińczyk. W sierpniu wystąpiła w performancie Misi Żurek „unstable world. dream about love. love is a dream” wystawianym w Polskim Teatrze Tańca oraz dołączyła do Buried Dance Theatre, tańcząc w spektaklu „HOMO HOMINI PORCUS” na IV Festiwalu Teatrów Podwórkowych w Poznaniu. Obecnie pracuje nad performancem „Dojrzewanie” w duecie z Moniką Wińćzyk, który zostanie przedstawiony na Slamie Poetyckim w Kołobrzegu.

Radio Noise Quintet

/Krzysztof Gawlas, Dariusz Mazurowski, Tomasz Misiak, Marcin Olejniczak, Monika Pich/

Radio Noise Quintet to efemeryczny projekt muzyczny poszukujący energii i przepływów w żywiole elektryczności radiowej. Cyfrowe i analogowe radia stają się źródłem brzmieniowych eksperymentów. Z uwagi na niestabilność, która wpisana jest w każdy radioodbiornik sprzężony z anteną, nie da się w pełni przewidzieć wyniku eksperymentu. Szumy o różnej granulacji wplatane są przez muzyków w sieć tworzonych na żywo układów dynamicznych.

p o e s i . f y s i k .
to:
WOLFGANG NICK –artysta wizualny, performer, artysta dźwiękowy
oraz
U MOELLHUSEN -
artysta totalny . . . „przez ostatnie 40 lat poruszałem się między wysoką kulturą a światem zewnętrznym w niemal wszystkich mediach.
Nie koncentracja, ale ekspansja, nie spokój, ale niepokój jest moją cechą charakterystyczną . . .
i nienawidzę biografii artystów i wyliczania przeszłych wyczynów... mogę być naprawdę tylko w teraz „

p o e s i . f y s i k ..
to dźwięk gestów, ruchów, działań, to teatr, który nie podlega żadnym regułom i jest pozbawiony mowy…
to działanie poetyckie: połączenie działania dźwiękowego, poezji dźwięku i poezji nowych języków. [„poezja powinna być tworzona ze wszystkiego przez każdego”].
p o e s i . f y s i k . zajmuje się współzależnością poznania, działania i dźwięku, tj. aktywnością fizyczną jako impulsem kompozycyjnym dla zdarzenia dźwiękowego.
wykorzystujemy tylko przedmioty znalezione na ulicy, przestrzeń i dźwięki ciała...
ale nasze „instrumenty” mają drugorzędne znaczenie. Cokolwiek wpadnie nam w ręce staje się sprzeniewierzonym materiałem dźwiękowym, wyzwolonym ze swego codziennego przeznaczenia.
Ignorując techniki konwencjonalnych stylów tworzenia muzyki i konwencjonalny podział muzyki na style, dochodzimy do bezgranicznego happeningu sytuacyjnego.
Nie jesteśmy muzykami, ale „pustymi” grajkami.
Jest to ucieczka z więzienia powtarzalności w ogrom tego, co nieregularne, niekontrolowalne i brudne.
Impuls, który emanuje z nieoczekiwanego lub szokującego, to jest właśnie nasz bodziec.

P o e s i . f y s i k . musi być zrobiony ze wszystkiego, inaczej byłby to tylko wyrafinowany wieczór z butelką Beaujolais.

WIĘCEJ

Krew z Kontaktu

YOUTUBE

 Autorem plakatu jest Daniel Vlček.

_______________
AUDIODESKRYPCJA
#opisujemy

Plakat ma nowoczesny, abstrakcyjny styl, z dominującymi kolorami czerni, bieli, czerwieni i fioletu. W centrum widać czarną, falistą formę, która przypomina rozlaną farbę, nachodzącą na duże białe litery. W tle znajduje się duża litera „X” z pionowymi, kolorowymi pasami. Kolorowe pasy to nagranie głosu Stanisławy Franek, przetworzone na częstotliwość spektralną.

Kompozycja jest dynamiczna, a elementy graficzne sprawiają wrażenie ruchu. Kolory tworzą silny kontrast, a całość ma artystyczny, eksperymentalny charakter.

W lewym górnym rogu widnieje napis „In Memoriam Stanisława Franek Festival”. Po prawej stronie plakatu, na białym tle, wymienione są formy artystyczne, które będą miały miejsce podczas wydarzenia, takie jak „Action”, „Performance”, „Poezja”, „Sound-Art”, „Video-Art” i inne. Niżej wymienieni są artyści, którzy wezmą udział w festiwalu. W dolnej części plakatu znajduje się logo Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu.