Centrum Kultury Zamek

moderacja: Kinga Piotrowiak-Junkiert

„Wiedziałam, że zawsze muszę być gotowa na scenariusz dziki, dziwny. I że musimy się w nim trzymać razem”.
Bezkompromisowa i brawurowa – taka jest autobiograficzna proza Elizy Kąckiej. To opowieść o podwójnym doświadczeniu pewnej odmienności i nieprzystawalności do narzuconych społecznie ram. O mozolnym, ale pięknym budowaniu trudnej, nieoczywistej relacji. O byciu matką i córką. O życiowym dryfie, performowaniu świata i wydreptywaniu wiedzy. O dzielności. O miłości. O życiu w kokonie i wychodzeniu z niego motylem. O tym, ile mogą znaczyć słowa i jak to jest widzieć je w kolorach. (opis wydawcy)

ELIZA KĄCKA – pisarka, literaturoznawczyni, krytyczka. Autorka książek prozatorskich: „Elizje” (2017), „po drugiej stronie siebie” (2019), „Strefa zgniotu” (2022), książki eseistycznej „Idiomy. Eseje” (2023) oraz książek akademickich: „Stanisław Brzozowski wobec Cypriana Norwida” (2012), „Lektura jako spotkanie. Brzozowski – tekst – metoda” (2017). Sporządziła kilka wyborów poezji (nie tylko najnowszej). Felietonistka i współpracowniczka „Tygodnika Powszechnego”.

KINGA PIOTROWIAK-JUNKIERT – filolożka polska i węgierska, badaczka literatury, tłumaczka, profesorka w Instytucie Lingwistyki Stosowanej UAM. Członkini Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. Autorka monografii „Świadomość zwrócona przeciwko sobie samej. Imre Kertész wobec Zagłady” (2014) oraz „Od idylli do ironii. Literatura węgierska wobec Zagłady w latach 1944‒1948” (2020). Autorka tomu „Pieśni Myrmidonu” (2019).
Cykl spotkań pt. Aleja Praw Kobiet został zainicjowany w 2022 roku. Jego ideą było upamiętnienie kolejnej rocznicy uzyskania przez kobiety praw wyborczych oraz wpisanie się w program wydarzeń związanych z nazwaniem jednej z poznańskich ulic Aleją Praw Kobiet.

Wywalczone w 1918 roku prawa miały już wtedy szersze znaczenie: dotyczyły nie tylko udziału w wyborach, ale także umożliwienia dostępu do nauki, do pracy, do samostanowienia i decydowania o sobie w sprawach światopoglądowych, do uczestniczenia w pełni w życiu społecznym, gospodarczym i kulturalnym czy wreszcie – prawa do mówienia własnym głosem.