Anna Jurkiewicz
Artystka dźwiękowa i interdyscyplinarna, śpiewaczka. Studiowała językoznawstwo i antropologię kultury. Prowadziła badania etnograficzne wśród staroobrzędowców w Delcie Dunaju i śpiewaczek pogrzebowych na wschodnim Mazowszu. Wykonuje muzykę tradycyjną i współczesną. Jako performerka i wokalistka brała udział w performansach, spektaklach i koncertach, współpracując m.in. z Bogną Burską, Zorką Wollny, Dobrawą Borkałą, Edką Jarząb i Gęba Vocal Ensemble. Twórczyni podcastów, albumów, audioprzewodników i artykułów.
Czerpie z archiwów nagrań muzyki wiejskiej z różnych regionów Polski i Ukrainy, eksplorując różnorodność ekspresji głosu w muzyce przekazywanej ustnie. Interesuje ją wytwarzanie kolektywnego dźwięku, jego cielesność i działanie w produkowaniu pamięci, zbiorowych i indywidualnych przeżyć. Pracuje z formą kołysanki poza kontekstem rodzicielstwa, traktując ją jak narzędzie komunikowania troski i performowania więzi. Zgłębia śpiew obrzędowy jako sposób przeprowadzenia osoby lub społeczności przez zmiany, zachowując krytyczne spojrzenie na treści kulturowe zawarte w dawnym repertuarze. Prowadzi warsztaty śpiewu.
Używa słuchania i głosu jako sposobu interakcji z różnymi krajobrazami Antropocenu na powierzchni i pod ziemią: od drgań i dudnień kanałów miejskich do utopijnej, poza-ludzkiej ciszy systemów jaskiniowych. Bada przez doświadczenie pogłosy w krajobrazach post-naturalnych oraz formy i przestrzenie akustyczne tworzone przez podziemny obieg wody. Praktykuje field recording. Używa nagrań krajobrazów dźwiękowych, tworząc audioprzewodniki i muzykę.
Jest współinicjatorką Ziemskiego Lamentu, działania z nurtu artaktywizmu, w którym pieśni żałobne z wiejskich tradycji podlegają recyklingowi i reinterpretacji jako strategia zbiorowego przeżywania emocji związanych z katastrofą klimatyczną. Jako członkini zespołu Garstka Ziemi śpiewa w czasie ceremonii pogrzebowych, łącząc praktyki zaczerpnięte ze starych wiejskich obrzędów przejścia z poszukiwaniem współczesnych form przeżywania żałoby, otwartych na świecką duchowość. Jest członkinią kolektywu Instytutu Dobrej Śmierci.
Podczas pobytów w systemach jaskiniowych w Tatrach, Morawskim Krasie i Styrii, poznaje podziemne ekosystemy, tworząc materiały i instalacje audiowizualne. Interesuje ją proces rozkładania i wytwarzania świata przez organizmy żyjące w glebie i pod ziemią, takie jak skoczogonki.
Rezydencje artystyczne: Otwarty Jazdów / Warszawa, Polska; Kaznice / Brno, Czechy; Styria-Artist-in Residence / Graz, Austria, Interface Inagh / Connemara, Irlandia.
fot. Reza Kellner
______
Zdjęcie przedstawia uśmiechniętą artystkę w okularach na wrześniowym spacerze z psem w podmiejskim lesie.
SILENT PARTNERS \ marzec, czerwiec, lipiec 2023
Silent Partners to cykl działań i prac, w których przyglądam się istniejącym i możliwym narracjom na temat wytwarzania świata przez owady i inne małe organizmy. Tytuł odnosi się do wzajemnych zależności między organizmami żyjącymi pod powierzchnią, chtonicznymi istotami zasiedlającymi i produkującymi ściółkę i glebę, takimi jak skoczogonki i grzyby. W skali miasta, cichymi partnerami Poznania są też rzeki, które umożliwiają retencję wody i utrzymują stabilność ekosystemów. Część działań będzie dotyczyć poznańskich rzek i cieków wodnych, także tych, które w toku rozbudowy miasta zostały wpuszczone pod ziemię lub znikły całkowicie.
Nadchodzące wydarzenia
