Centrum Kultury Zamek

Nadia Lichtig

Nadia Lichtig jest artystką wizualną, pisarką i muzyczką. Urodziła się Monachium w rodzinie o czesko-węgiersko-serbsko-chorwackich korzeniach. Obecnie mieszka i pracuje we francuskim Montpellier. Lichtig studiowała na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium (Ludwig-Maximilians-Universität München) oraz Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu (Ecole Supérieure des Beaux-Arts de Paris), którą ukończyła z wyróżnieniem w 2001 r. Od 2009 wykłada jako profesorka sztuk pięknych w ramach centrum Montpellier Contemporain – MoCo (moco.art). Nadia Lichtig studiowała sztuki piękne i lingwistykę, dzięki czemu jest w stanie łączyć wiedzę i doświadczenie z obu dziedzin w swojej praktyce twórczej. Prace Lichtig stają się zatem przestrzenią, w której artystka stawia pytania o język, pamięć i traumę, bada obszary cielesności, z którymi wiążą nas uwarunkowania lingwistyczne. W jej wielopłaszczyznowych cyklach zebrane świadectwa jednostkowych doświadczeń zostają przeniesione w różnorodne media, aby ukazać, jak z opowieści powstają obrazy. Lichtig korzysta z szerokiego spektrum środków wyrazu, takich jak fotografia, malarstwo, performans i dźwięk, nie traktując ich jednak jako technik, które należy opanować do perfekcji – postrzega je natomiast jako źródło sposobności, by podać w wątpliwość naszą zdolność odczytywania teraźniejszości.

--

Na zdjęciu widać rezydentkę na tle tropikalnej roślinności i nieba. Widać palmy i wysokie drzewa. Ostrość zdjęcia skierowana jest na tło, a nie na artystkę, która jest na zdjęciu niewyraźna.


Můj útěk \ kwiecień–maj 2020

W projekcie zatytułowanym „Můj útěk” podążam śladami swojej babki, która uciekła z obozu koncentracyjnego w Zamościu, by przez Karpaty dotrzeć do Budapesztu. Rekonstruuję tę dramatyczną podróż poprzez grafikę, dźwięk, performans i video. „Můj útěk” nawiązuje przede wszystkim do opowieści, którą usłyszałam od mojej babki. Staram się zinterpretować zapośredniczone jej głosem wewnętrzne obrazy i emocje związane z tą historią. W swoiście przewrotny sposób są to ciepłe i serdeczne wspomnienia, niemniej ideą projektu jest kwestionowanie pamięci i badanie, jakim zmianom ona podlega, analizowanie relacji między pamięcią i fikcją, oraz określenie, jakie obrazy mogą powstać na podstawie wspomnień. W trakcie mojej rezydencji pragnę kontynuować pracę nad projektem i sfinalizować cykl, realizując video.

Nadchodzące wydarzenia

Data
Kategorie
Uczestnicy
Ładowanie

Archiwum wydarzeń

Ta strona korzysta z plików cookie

Aby pozostawić tylko niezbędne cookie lub dostosować zgody na cookie analityczne lub marketingowe (które nie są niezbędne), dokonaj wyboru poniżej i kliknij "Zezwól na wybrane" Sprawdź Politykę prywatności aby uzyskać więcej informacji.

Wydarzenia

Data
Kategorie
Uczestnicy