Centrum Kultury Zamek

prowadzenie: Maria Krześlak-Kandziora i Adam Robiński

g. 18 / spotkanie on-line /do zobaczenia na fb CK ZAMEK, Zamek Czyta
Współpraca: Wydawnictwo Krytyka Polityczna

„Betonoza” Jana Mencwela jest w pewnym sensie skondensowaną historią naszej – mieszkańców miast – relacji z „dzikim”. Dlaczego pozwalamy odbierać sobie niepokorne rzeki, betonujemy ich brzegi? Dlaczego wtłaczamy „miejską zieleń” w twarde ramy, choć naukowcy i termometry ostrzegają – miasta bez dużych drzew, zarośli, trawy zostaną pozbawione wilgoci i chłodu. A przecież lata będą coraz gorętsze, musimy się przed tym zabezpieczyć.
Nie chcemy lamentować. Chcemy z Janem Mencwelem udać się na wycieczkę śladami dawnych projektantów miast. Spróbujemy zastanowić się, co możemy dziś zrobić, jak skorzystać z wiedzy tych, którzy zwracali uwagę na hydrologię i hydrobotanikę, na prądy powietrza i zielone miejsca odpoczynku, projektując przestrzenie do życia. Porozmawiamy o potrzebach naszych i przyrody, o polityce i aktywizmie, o mieście, w którym nie tylko chce się żyć, ale i DA SIĘ żyć.

JAN MENCWEL –animator kultury, publicysta, komentator, działacz społeczny i aktywista miejski, współzałożyciel i przewodniczący stowarzyszenia Miasto Jest Nasze.

DZIKIE MIASTO / nowy cykl spotkań w CK ZAMEK

Czy miasto może być „dzikie”? Czy są w nim przestrzenie, którym człowiek nie narzuci swojego porządku? Co się dzieje na „nieużytkach”, kto je zamieszkuje i jak do tego doszło, że nie zostały podzielone, wycenione i zagospodarowane? Cykl spotkań „Dzikie miasto” posłuży nam jako zachęta do wyruszenia w teren i spojrzenia na miasto jako na miejsce empatycznego współegzystowania roślin, zwierząt i ludzi. Kluczowym słowem będą dla nas „relacje” i próba ich uzdrowienia. Zadrzemy głowy i spróbujemy zobaczyć, jak do życia w mieście zaadaptowały się ptaki i co możemy zrobić, żeby czuły się w tym środowisku lepiej. Przyjrzymy się poznańskim drzewom i sprawdzimy, na ile nasze miasto zainfekowane jest „betonozą” – wycinkami, przycinaniem, pielęgnacją drzew prowadzącą do ich obumierania. Zerkniemy w przeszłość i sprawdzimy, czy rozwiązania urbanistyczne sprzed lat, mogłyby się sprawdzić w dobie kryzysu klimatycznego. Z urbanistą i zielarkami wybierzemy się na spacer i spróbujemy zrozumieć ekosystemy miejskich dziczy. Porozmawiamy o synantropii, roślin i naszych relacjach ze zwierzętami – czego mogą nas nauczyć nieoczywiści mieszkańcy terenów miejskich i podmiejskich. Czy jesteśmy w stanie troszczyć się o miejską przyrodę nie ze strachu przed kryzysem klimatycznym, ale w poczuciu wdzięczności i świadomości, że korzystamy z jednego, wspólnego, życiodajnego ekosystemu? Jak zdewaluować pojęcie „użyteczności” w stosunku do miejskich dziczy? Zwierzęta i rośliny miejskie nie respektują praw i granic narzuconych przez człowieka. Wyrywają się spod naszej kontroli, wzbudzając niepokój ludzkich mieszkańców. Czy słusznie? Do rozmów i wypraw w teren zaprosiliśmy ekspertów_tki, aktywistów_tki, przyrodników_czki oraz artystkę wizualną, która nasze refleksje spróbuje zinterpretować narzędziami sztuki. Chcielibyśmy wspólnie spojrzeć na miasto z nowej perspektywy. Wierzymy, że jest dobra, bo zakłada pokojowe współistnienie organizmów z wielu światów. Wydaje nam się, że jest ono konieczne do zachowania równowagi w świecie podlegającym nieustannej presji człowieka i zmierzającym w niepokojącym kierunku.

 -----------

Książka „Betonoza. Jak się niszczy polskie miasta” na tle żywopłotu i granitowego bruku.