Centrum Kultury Zamek

CZECHOSŁOWACKIE HISTORIE \ „Bez ognia jest underground” – opowieści o podziemiu artystycznym \ w komunistycznej Czechosłowacji


Antykomunistyczna opozycja w byłej Czechosłowacji zintegrowała się w połowie lat 70., głównie wokół środowisk artystycznych. Jednym z jej najważniejszych nurtów był underground – ruch tworzony przez dziesiątki awangardowych zespołów rockowych, działających poza oficjalnym systemem. Byli to głównie młodzi ludzie, którzy początkowo nie mieli planów politycznych. Wszystko, czego chcieli – to nosić długie włosy i grać taką muzykę, jaka im się podobała. Bardzo szybko uniemożliwiono im występy w oficjalnych klubach. Koncerty, często połączone z performancem i działaniami plastycznymi odbywały się zatem w prywatnych domach i mieszkaniach. Jak się okazało, władze nie były w stanie tolerować nawet tego i w 1976 roku doprowadziły do uwięzienia i skazania członków grupy rockowej Plastic People of the Universe. Był to początek wielkiej fali represji i prześladowań, wymierzonych w środowiska nonkonformistyczne: awangardę artystyczną, muzyczną, niezależnych naukowców i Kościół Katolicki. Jednocześnie wszystkie te środowiska, w poczuciu zagrożenia ze strony tajnej policji, postanowiły przełamać dzielące je różnice i wspólnie stworzyć platformę oporu. W taki sposób proces o „chuligaństwo” przeciw grupie zwariowanych hippisów zamienił się w jeden z najważniejszych ruchów opozycyjnych czasów komunizmu – manifest czechosłowackiej opozycji Karta 77.
* „Bez ognia jest underground” to tytuł kanonicznej dla tej formacji książki: wywiadu-rzeki z liderem grupy rockowej Plastic People of the Universe, Milanem Hlavsą

tłumaczenie: Jan Pešina
goście: Jiří Holý, Andrzej Jagodziński, Petr Placák
moderator: Tomasz Maćkowiak

Andrzej Jagodziński (ur. 1954) – absolwent filologii czeskiej i słowackiej, tłumacz, publicysta, redaktor, dziennikarz, korespondent „Gazety Wyborczej” w Pradze i Bratysławie, członek zespołu redakcyjnego miesięcznika „Gazeta Środkowoeuropejska”, był dyrektorem Instytutu Polskiego w Pradze i w Bratysławie, a także redaktorem „Literatury na świecie”. Członek Polskiego PEN Clubu. Przełożył m.in. wiele dzieł literackich Vaclava Havla, Milana Kundery, Bohumila Hrabala i Josefa Škvoreckiego.

Petr Placák (ur. 1964) – czeski pisarz, muzyk i opozycjonista, znany również pod pseudonimem Petr Zmrzlík. Placák był kluczową postacią w podziemiu czechosłowackim, organizował antykomunistyczne demonstracje. Od 1983 roku był klarnecistą w zespole Plastic People of the Universe, z którym nagrał dwie płyty. Później pracował jako dziennikarz w wielu gazetach („Respekt” i „Lidové nowiny”).

Tomasz Maćkowiak
 –  dziennikarz i publicysta, zajmuje się Europą Środkową. Publikuje m.in. w „Polityce”, „Tygodniku Powszechnym”, „W Drodze” oraz „Więzi”.

Jiří Holý
(ur. 1953) – bohemista i germanista, profesor literatury na Uniwersytecie Karola, Kierownik praskiego Centrum Studiów nad Holocaustem i Literaturą Żydowską w Pradze, były redaktor czasopisma "Česká literatura", współautor najważniejszych opracowań literatury czeskiej i literatury czeskich Żydów. Wykładał literaturę i kulturę czeską m.in. na uniwersytetach w Regensburgu, Berlinie, Saarbrucken i w Wiedniu.


Na spotkanie obowiązuje bilet wstępu na wystawę.


Ta strona korzysta z plików cookie

Aby pozostawić tylko niezbędne cookie lub dostosować zgody na cookie analityczne lub marketingowe (które nie są niezbędne), dokonaj wyboru poniżej i kliknij "Zezwól na wybrane" Sprawdź Politykę prywatności aby uzyskać więcej informacji.

Wydarzenia

Data
Kategorie
Uczestnicy