Centrum Kultury Zamek

„Akupunktura miasta” to wystawa prezentująca projekty ulepszające przestrzeń publiczną za pomocą niewielkich obiektów i niewielkich interwencji projektowych – czasami pojedynczych i dedykowanych konkretnym miejscom, czasami systemowych z możliwością wprowadzenia tych rozwiązań w całym mieście. Pomimo, że prezentowane na wystawie projekty są niewielkie w skali miasta nie oznacza, że ich siła działania jest również mała. „Akupunktura miasta” stawia bowiem pytanie czy możemy leczyć lub ulepszać przestrzeń miejską drobnymi interwencjami, działaniami w skali mikro, które mogą mieć realny wpływ na zmianę jej funkcjonowania.

Autorami prac są zarówno projektanci jak i architekci. Doświadczeni jak i młodzi absolwenci studiów projektowych. Na wystawie są prezentowane projekty już zrealizowane i wdrożone do przestrzeni publicznej w przeciągu kilku ostatnich lat, projekty koncepcyjne oraz projekty zrealizowane na polskich uczelniach. Kluczem doboru prac była ich siła realnego działania, a zarazem niewielki rozmiar tych obiektów lub niewielka skala interwencji w przestrzeń miejską.

Większość prezentowanych projektów to projekty powstałe we współpracy ze specjalistami różnych dziedzin ‒ z fizykami, dźwiękowcami, technologami, ornitologami, a także jednostkami badawczymi na polskich uczelniach wyższych. Projekty te pokazują, że coraz częściej projektant pracuje w zespole lub z zewnętrznymi partnerami, aby odpowiadać na realne problemy w przestrzeni miejskiej.

Jednym z takich problemów jest na przykład brak wystarczającego doświetlenia mieszkań, których okna zlokalizowane są na północnych i wschodnich fasadach budynków. Ten problem ukazuje Joanna Piaścik swoim projektem instalacji „Reflex”, zamontowanym na jednym z dziedzińców kamienic

w Warszawie i doświetlającym mieszkania zlokalizowane naprzeciwko zamontowanej instalacji.  Innym przykładem konkretnego problemu w przestrzeni miejskiej i próby jego rozwiązania są duże przejścia podziemne i dezorientacja przy wyborze odpowiedniego wyjścia. Projekt Gabriely Szałańskiej „Peryskop” zakłada zamontowanie peryskopów przy wyjściach z przejść podziemnych, umożliwiających zobaczenie konkretnego widoku miasta, które ułatwi orientację w przestrzeni. Jeszcze inne projekty dotykają nadmiernego hałasu w przestrzeni publicznej – jak projekt „Podłokietnik” Zuzanny Czerczak albo „Cisza” Pauliny Kwiatkowskiej. Na wystawie prezentowany jest także jeden projekt wykorzystujący technologię rozszerzonej rzeczywistości (augmented reality) autorstwa Marka Głogowskiego. Poruszony został także temat infrastruktury rowerowej w postaci projektu Jana Libery „London City Trailer”. Propozycja dołączenia, do sprawnie funkcjonującego systemu wypożyczania rowerów w Londynie, przyczepki do przewożenia obiektów wielkogabarytowych wydaje się rozwiązaniem niezwykle trafionym i możliwym do szybkiego wdrożenia. Na wystawie nie zabraknie też projektów skierowanych dla zwierząt zamieszkujących miasta. To trzy intersujące projekty budek lęgowych wpisujących się w ciekawy sposób w przestrzeń miejską lub będących realną odpowiedzią na montaż budek podczas termomodernizacji budynków.

W większości przypadków prace prezentowane na wystawie dedykowane są polskim miastom, często konkretnym miejscom, ale wiele z nich jest bardzo uniwersalnych. Jeden z omawianych projektów powstał dla Londynu, ale mógłby być zastosowany w każdym mieście, który posiada system wypożyczania rowerów. Jeszcze inne projekty powstały dla Warszawy, ale bez przeszkód można byłoby je zaimplementować w innych miastach. Ta uniwersalność rozwiązań pokazuje, że miasta – przynajmniej te europejskie – borykają się z bardzo podobnymi problemami.