ZAMEK Culture Centre

OBOK I W. \ O PERYFERIACH POZNANIA W FOTOGRAFII • Rodzinne zwiedzanie wystawy z przewodnikiem / przewodniczką dla dzieci w wieku 7–12 lat

Czy wycieczka po dawnych obrzeżach Poznania sprzed 30, 50, a nawet 120 lat może zainteresować obecnych mieszkańców miasta? Na czarno-białych fotografiach pokażemy miejsca odległe od centrum i dzisiejszych czasów. Mamy jednak przeczucie, że prezentowane obrazy staną się nam bliskie, zwłaszcza wtedy, gdy poznamy niejednoznaczną wyjątkowość peryferii. Czym ona jest? Czy polega głównie na jednoczesnym mieszkaniu obok miasta i w nim? A może na przewrotnej symbiozie atrybutów małych miasteczek, wsi i wielkomiejskiego życia? Dokąd poprowadzą nas ujrzane ulice, budynki, sytuacje, ludzie i zwierzęta? Każdy znajdzie na wystawie inne odpowiedzi, inne opowieści – zapewniamy jednak, że będą niezaprzeczalnie interesujące.


Jadę do miasta!
Przywołujemy te obszary Poznania, które pozwalały mieszkańcom zaznać miejskości, a zarazem gwarantowały im namiastkę sielskości, bycia obok miasta i w nim. Wsiadając do tramwaju na pętli, „pasażerowie z przedmieść” mówili, że „jadą do miasta”, choć swą podróż rozpoczynali przecież w jego administracyjnych granicach. Czy te małe ojczyzny dawały bardziej komfortowe poczucie lokalnego patriotyzmu, więzi sąsiedzkich, czy zapewniały bezpieczeństwo, a może po prostu oferowały spokój i większą przestrzeń? Dzięki fotografiom poznajemy życie na peryferiach uchwycone na przestrzeni niemal stu lat – od końca XIX do lat 90. XX wieku. Nie jest to jednak dobór kronikarski, a chęć uchwycenia, funkcjonującego od pokoleń pograniczności miasta. Dzięki oprowadzaniom z kuratorem oraz przewodniczkami i przewodnikami poznamy jeszcze więcej znaczeń i kontekstów.

Gdzie to było?
Fascynująca podróż przez wybrane peryferyjne dzielnice Poznania ma na celu wywołanie w nas refleksji nad funkcjami i przeobrażeniami tych przestrzeni. Fotografie ukazują ludzi, ich życie codzienne wypełnione pracą, ale też wydarzenia ważne dla lokalnych społeczności. Zdjęcia dokumentują efekty myśli architektonicznej i urbanistycznej oraz znaczącą obecność przyrody. Pozwalają również dostrzec zmiany przestrzenne, które zaszły w ciągu kilkunastu dekad. Tropiąc wyjątkowość przedmieść, zastanowimy się, jak to „kiedyś było…”. Ulegniemy pokusie porównywania dawnych miejsc z ich obecnym stanem, odnajdywania ich w pamięci, a może wręcz przeciwnie dopiero odkryjemy nieznane nam zakamarki Poznania.

Moja dzielnica
Czy najpierw było się z Górczyna, Dębca, Zawad, Starołęki, Winograd, a dopiero później z Poznania? Wygląda na to, że dokładnie tak i niewiele się w tej kwestii zmieniło, a fyrtle i przywiązanie do nich stają się wręcz powodem do dumy. Czy łatwiej jest poczuć przynależność do mniejszego obszaru, mniejszej grupy ludzi? A może to właśnie indywidualny charakter i swoisty urok poznańskich peryferii ma znaczenie? Postaramy się zbliżyć do tych hipotez podczas spacerów architektonicznych nawiązujących do miejsc przedstawionych na wystawie. Te kwestie podejmiemy też podczas spotkań i debat o życiu kulturalnym odradzającym się na przedmieściach.

Fotografia niecodzienna
Cofamy się do czasów, kiedy możliwość fotografowania nie była dostępna w takim stopniu jak dziś i nikt nie nosił aparatu w kieszeni. Kadry nie są więc przypadkowe. Na wystawie odnaleźć można wiele zdjęć, które mają wręcz charakter artystyczny. Nie tylko dokumentują miejsca i wydarzenia na peryferiach, ale też są niezależnymi dziełami sztuki fotograficznej. Przedmieścia inspirowały do uchwycenia przestrzeni, sytuacji czy motywów, które fotografowie przedstawiali w różnych estetykach. Wśród autorów zdjęć pojawiają się: Brunon Cynalewski, Henryk Kondziela, Janusz Korpal, Eugeniusz Linette, Roman Stefan Ulatowski, Jerzy Unierzyski. Prezentujemy współczesne odbitki wykonane na podstawie cyfryzacji oryginałów, które przechowywane są w archiwach tradycyjnych i cyfrowych.

Zaglądamy, by trwać
Dla poznaniaków od wielu pokoleń mieszkających w tym mieście może być to wędrówka sentymentalna. Dla młodszych z nich próba odnalezienia kontekstów rodzinnych. Jednak najbardziej zależy nam, by oglądając kolejne zdjęcia próbować odkrywać i oswajać swój osobisty stosunek do zamieszkiwanej okolicy. Niekoniecznie poddawać się wartościowaniu i wydawaniu ocen, bo na pewno kiedyś było inaczej. Zastanówmy się może jak na nasze codzienne życie wpływa odległość od centrum miasta i nie chodzi nam o kwestie szybkości dojazdu do niego. Zaobserwujmy czy sytuacje, ulice, budynki, ludzie uchwyceni na fotografiach mogą stać się nam bliskie poprzez fakt bycia obok i w.


Fotografie pochodzą ze zbiorów Muzeum Narodowego w Poznaniu, Biblioteki Uniwersyteckiej UAM w Poznaniu, Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków w Poznaniu, Narodowego Archiwum Cyfrowego oraz innych zbiorów instytucjonalnych i prywatnych udostępnionych przez CYRYL cyryl.poznan.pl.

---

kurator: Maciej Szymaniak

aranżacja i produkcja wystawy: Magdalena Tomczewska
___

Plakat przedstawia czarno-białą fotografię, na której są dwa stare budynki oraz ludzie stojący w kolejce do kiosku.



Buy ticket TICKET

This website uses cookies

If you want to accept only necessary cookies or adjust your consent for analytics or marketing cookies (which are not essential), make your selection below and click "Allow selected" Check Privacy policy for more information

Events

Date
Categories
Participants