Rashida Sayed
Niewidzialni. Tak można określić egipską społeczność Domów, mniejszość wymazaną ze zbiorowej pamięci mieszkańców Delty Nilu, a jednak zachowującą swoją tożsamość, język i muzykę. Historycznie i kulturowo blisko im do europejskich Romów, a także do innych grup przybyłych setki lat temu z obecnego Radżastanu i Pendżabu na tereny Azji Centralnej, Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej.
Domowie, parający się handlem, kowalstwem i sztuką, prowadzący (przynajmniej do połowy XIX wieku) nomadyczny tryb życia, wypełniali – głęboko zakorzeniony w ludzkiej naturze – stereotyp obcego wzbudzającego obawy i fascynującego jednocześnie. Swoją historię, pełną dumy i radości, a zarazem nostalgii i cierpienia, zapisali w muzyce. Opowiada ją Rashida Sayed, przedstawicielka Domów, artystka spoza globalnego obiegu world music, dostrzeżona przez twórców projektu JuJu Sounds.
Swobodny, pełen ozdobników śpiew Rashidy zdaje się sunąć gdzieś w bezkresnej przestrzeni. W drodze towarzyszy mu kontrapunktujący dźwięk małego, smyczkowego rebabu oraz miarowe uderzenia bębna obręczowego. Czasem do muzycznej podróży przyłączają się inne instrumenty, jak na przykład, znany już w starożytności, arghul – stroikowy aerofon o niezwykłym, archaicznym brzmieniu.Rashida Sayed - śpiew, dof
Amin Shahin - arghoul, kawala
Mohamed Shaker – rebab
Khaled Hannafi - tabla (darbuka)
Emed Shahin - śpiew, dof
