Centrum Kultury Zamek

Z przyczyn od nas niezależnych zmuszeni jesteśmy odwołać planowane spotkanie z Seryjnymi Poetami.

Kamila Janiak („Miłość”)  i Edward Pasewicz („Darkslide”)

prowadzenie: Piotr Śliwiński, Agnieszka Zawisza

Spotkanie transmitowane także na Facebooku CK ZAMEK i Zamek Czyta.

W „miłości” Kamili Janiak życie nowego człowieka rozpoczyna się od państwowej instytucji, pierwszego krzyku i krwi. To niełatwe uczucie, i jeśli zdarza się, że opowieść o nim przez chwilę przypomina setki innych oraz wydaje, że za chwilę padniemy ofiarami hormonalno-ckliwego szantażu, natrafiamy na kontry: wypadek samochodowy, myśli samobójcze, przywiązanie podszyte paranoicznym lękiem, wyobrażone ucieczki... W końcu także: przewidywania socjalizacji i indywiduacji dziecka, podpatrywanie innych rodzin, w inny, zmieniony już sposób. Wszystko w chłodnej, surowej stylistyce montażu, która od lat jest znakiem firmowym warszawskiej poetki.

Kamila Janiak (ur. w 1984 r.), poetka. Autorka książek poetyckich: „frajerom śmierć i inne historie” (2007), „kto zabił bambi” (2009), „zwęglona jantar” (2016), „wiersze przeciwko ludzkości” (2018) i „zakaz rozmów z osobami nieobecnymi fizycznie” (2020). Nominowana do Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej (2019), laureatka Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2021). Mieszka w Warszawie.

*

Pasewicz to, od ponad 20 lat, jeden z najbardziej muzycznych poetów współczesnej polszczyzny, a „Darkslide” – witalny miks trenów na śmierć ojca i erotyków do skejtów – dowodzi tego po raz kolejny.
Pasewicz to poeta bezbrzeżnie religijny, niemal zawsze odwołujący się do horyzontu wyobrażeń tantrycznego buddyzmu – bóstw, potworów i fantastycznych krain jako alegorii stanów psychicznych; niejasnego podejścia do cielesnych żądz; świadomości wielu planów jednej (choć nie do końca istniejącej) rzeczywistości; stojący w głębokiej opozycji do teistycznych/dualistycznych metod i praktyk.
Pasewicz to także ktoś zawsze inny, wyobcowany, naznaczony oraz dotknięty głęboko przez pierwszą z buddyjskich czterech szlachetnych prawd (tę o udręce, cierpieniu), salwujący się wobec niej asocjacyjnymi, akrobacyjnymi susami w wierszach, które nie tylko kontemplują stream fenomenów, ale i desperacko dociekać starają się tajemnic, na które wskazuje język, jakby te jednak istniały.
Obsesją, która nawiedza „Darsklide” jest fenomen: kości.

Edward Pasewicz (ur. w 1971 r.) – poeta, kompozytor, prozaik, dramatopisarz i redaktor. Autor książek poetyckich: „Dolna Wilda” (2001, 2006, 2017), „Nauki dla żebraków” (arkusz, 2003), „Wiersze dla Róży Filipowicz” (2004), „th” (2005), „Henry Berryman. Pięśni” (2006), „Drobne! Drobne!” (2008), „Muzyka na instrumenty strunowe, perkusję i czelestę” (wybór wierszy, 2010), „Pałacyk Bertolta Brechta” (2011), „Och, Mitochondria” (2015), „Miejsce” (2017), „Sztuka bycia niepotrzebnym” (2020) oraz powieści „Śmierć w darkroomie” (2007, 2018) i „Pulverkopf” (2021). Jego wiersze były tłumaczone na języki obce. Za swoje książki był wielokrotnie nominowany do najważniejszych nagród literackich w Polsce (m.in. Nagroda Literacka Nike); za „Pulverkopfa” otrzymał Literacką Nagrodę Europy Środkowej Angelus. Pochodzi z Międzyrzecza, mieszka w Krakowie.

______

Na białym tle napisano dużą czcionką w kolorze czerwonym liczbę 83. Na grafice podano także zaproszoną gościnię i zaproszonego gościa oraz miejsce i datę wydarzenia. Poniżej belka z logotypami.