Centrum Kultury Zamek

Warsztat w języku polskim

Zapisy: 

FORMULARZ

„Kiedy opowiadamy te historie, jednocześnie przywołujemy kulturowe doświadczenie przeszłości i odtwarzamy je w sposób kształtujący i konstruujący doświadczenie dzieci, do których mówimy” – Maria Tatar

Warsztat przybliża wybrane metody pracy/współpracy, które jako artystka i edukatorka wykorzystuję podczas spotkań z dziećmi i z dorosłymi. Wszystkie wynikają z mojej praktyki współpracy z osobami z doświadczeniem migranckim i uchodźczym i/lub niemówiącymi po polsku, a ich celem jest oswajanie tego, co nieznane, ćwiczenie empatycznej postawy osoby prowadzącej, rozpoznawanie potrzeb i podążanie za dynamiką grupy/uczestniczek i uczestników. W sytuacjach wyjątkowych, kryzysowych i wrażliwych wszystko może pójść przecież inaczej niż zaplanowałyśmy! Dlatego przyjrzymy się nieoczywistym i wyzwalającym metodom, takim jak: nieprofesjonalne tłumaczenie, popełnianie błędów i czerpanie inspiracji płynących z pomyłek, wspólne i aktywne czytanie na głos/y, przepisywanie i reinterpretacje, zmiany kontekstów i znaczeń, artystyczne manipulacje na rzecz zmiany/empatii/dostępności. Wspólnie zastanowimy się które historie/herstorie chcemy dziś opowiadać, a także czego najbardziej potrzebujemy, by to zrobić. Podczas warsztatów spróbujemy zmierzyć się ze stereotypami i własnymi przyzwyczajeniami, by rozpocząć proces odzyskiwania opowiadanych przez nas historii/bajek – odzyskiwania kontroli, wpływu i sprawczości.

Warsztat odbędzie się w języku polskim. 

PAMELA BOŻEK – doktorantka ASP w Krakowie, we współpracy z promotorkami dr hab. Iwoną Demko i dr Krzysztofem Wodiczko finalizuje rozprawę doktorską pt.: „Z ziemi polskiej do Polski. Praktyki postartystyczne na rzecz wspólnoty, troski i ekonomicznego wsparcia osób z doświadczeniem uchodźczym”, która ma charakter zbioru/podręcznika etycznych praktyk postartystycznych na rzecz osób z doświadczeniem uchodźczym i migranckim w Polsce. Jako artystka od 2018 roku realizuje działania wspólnotowe i projekty o charakterze uczestniczącym we współpracy z osobami z doświadczeniem uchodźczym, w tym z dziećmi i kobietami przebywającymi w ośrodkach dla cudzoziemców (Ośrodek dla Cudzoziemców w Łukowie, w Warszawie-Targówku, w Grupie). Od marca 2022 roku prowadzi miejsce „Słoń” – w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie, od kwietnia do chwili obecnej we współpracy z Towarzystwem Zachęty Sztuk Pięknych i Wolskim Centrum Kultury. „Słoń” powstał z myślą o osobach uchodźczych z Ukrainy, ale jest też miejscem wielokulturowych spotkań lokalnych, sąsiedzkiej wymiany i oswajania. Wolontariuszka Grupy Granica. W 2019 roku otrzymała Stypendium im. Bogny Olszewskiej przyznawane przez Fundację Nieograniczona i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie za działania na rzecz dostępności sztuki współczesnej dla osób z doświadczeniem migranckim i uchodźczym.

_____

Grafika składa się z ogromnej żarówki, której trzonek przypomina głowę. W środku żarówki – żarnik w kolorze fioletowym, bańka w kształcie gruszki w dwóch miejscach jest lekko pokolorowana na czerwono i niebiesko. Trzonek ma jedno oko na środku, nos i usta po obu stronach. Z ust wydają się wychodzić słowa: Międzynarodowe Forum Kultury Zaangażowanej, z jednej strony po polsku, z drugiej po angielsku. Na górze odręcznie napisane słowa: „Włącznik!” oraz „Switch on!”. Pod spodem: „Włącznik Wielokulturowy” oraz w języku angielskim: „Via Cultures”.