Centrum Kultury Zamek

Brak wolnych miejsc, zapisy zostały zakończone

Warsztat w języku angielskim z możliwością tłumaczenia na język polski

 „Muzyka to nie zawsze tylko muzyka. Często przenika się z innymi formami sztuki. Piosenki łączą w sobie muzykę i poezję. Opera ukazuje związek muzyki, dramatu, tańca i sztuk wizualnych. Symfonie mogą być oparte na opowieściach i dziełach sztuki. Śpiewacy wykorzystują pantomimę i odgrywają role, kiedy śpiewają. Dyrygenci wykorzystują gesty i ruch, aby kształtować i prowadzić bieg muzyki. Słuchacze mogą się ruszać, tańczyć, wykonywać pantomimę, tworzyć dramaturgię, opowiadać historie, malować, rysować lub rzeźbić w reakcji na muzykę. Wiele z tych powiązanych ze sobą doświadczeń i form sztuki wykorzystywanych jest w muzykoterapii”. (Bruscia, K.E., 1989.  Defining Music Therapy. First Edition. Barcelona Publishers, s. 13-14)

Warsztaty składać się będą z szeregu muzycznych odkryć, których dokonywać będziemy podczas swobodnej improwizacji i muzycznego „dostrajania się” do siebie nawzajem w małych i większych grupach. Zarówno muzycy, jak i osoby nieposiadające muzycznego doświadczenia zostaną zaproszone do udziału w spontanicznym i swobodnym tworzeniu improwizowanych dźwięków. Osoby chętne zapraszamy do przyniesienia własnych instrumentów. Na miejscu dostępne będą: bębny, keyboard, akordeon, shruti box, metalofon, steel drumy, gitary, ukulele oraz małe instrumenty perkusyjne.

Wsparciem dla muzycznych i improwizowanych odkryć będą fragmenty filmów i obrazy. Ich celem będzie stymulacja wyobraźni i inspiracja do muzykowania. Nie jest to aktywność typowa dla muzykoterapii Nordoff Robbins, jednak staje się pomocna w odkrywaniu „przestrzeni pomiędzy” grającymi podczas improwizacji muzycznej, w nawiązywaniu zespołowych relacji, a także w odkrywaniu tego, skąd „wiemy” lub wyczuwamy co, jak, dlaczego i kiedy grać.

W trakcie warsztatów zapoznamy się z założeniami muzykoterapii kreatywnej Nordoff Robbins: „spotkaniem” i „dostrajaniem się” dzięki muzyce oraz ruchowi, pozwalając dźwiękowej narracji rozwijać się swobodnie z nurtem muzyki. Tym samym podejmiemy się opowiadania historii z użyciem lub bez użycia słów. Będziemy rozważać kreowanie muzyki jako „tworzenie znaczenia”, które wypływa z intuicyjnego, prekognitywnego, niewerbalnego sposobu nawiązywania relacji, który Nordoff i Robbins nazwali „kreatywnym teraz” (1997/2007). Warsztaty będą okazją do poznawania ekspresywnych procesów zachodzących pomiędzy nami oraz zauważania tego, co sobie nawzajem przekazujemy – świadomie i nieświadomie, w formie dźwięku lub bezdźwięcznie.

Podejmiemy się rozważań na temat teorii złożonych procesów w „przestrzeni pomiędzy” grającymi, które wiążą się z psychologią rozwojową i koncepcją intersubiektywności (Stern, D.N., 2000. The Interpersonal World of the Infant: A View from Psychoanalysis and Developmental Psychology. New York: Basic Books; Trevarthen, C., 1999. Musicality and the intrinsic motive pulse: Evidence from human psychobiology and infant communication.  Musicae Scientiae, August Special issue: Rhythm, Musical Narrative and Origins of Human Communication, s. 157-213), a także z teorią komunikatywnej muzykalności właściwej dla każdego człowieka, obecnej od dnia narodzin i towarzyszącej mu przez całe życie (Malloch & Trevarhen, 2009. Communicative Musicality.  Exploring the basis of human companionship.  Oxford University Press). Jeśli czas pozwoli, a grupa wyrazi zainteresowanie, procesy muzyczne zostaną zestawione z psychoanalitycznymi koncepcjami „przeniesienia” i „przeciwprzeniesienia”.

Jackie Robarts – jest muzykoterapeutką, nauczycielką i superwizorką z ponad 40-letnim doświadczeniem pracy w krajowej służbie zdrowia (National Health Service) w zakresie rozwoju dziecka oraz zdrowia psychicznego dzieci i nastolatków. Była tutorka muzykoterapii Nordoff Robbins oraz wykładowczyni na studiach magisterskich w Guildhall School of Music & Drama w Londynie. Była pracowniczka naukowa na City University. Robarts łączy koncepcje rozwojowe i psychodynamiczne z procesami muzykoterapeutycznymi, w tym z muzykoterapią Nordoff Robbins. Jej publikacje dotyczą pracy klinicznej z dziećmi z autyzmem, z problemami z przywiązaniem, zaburzeniami odżywiania i wczesną traumą. Jest edytorką “Symbolic Play & Creative Arts in Music Therapy with Children and Families” (w druku, Jessica Kingsley). Uczy w Honk Kongu, Singapurze, Japonii i Wielkiej Brytanii oraz prowadzi międzynarodową superwizję (www.jacquelinerobarts.com).

formularz

_____

Grafika składa się z ogromnej żarówki, której trzonek przypomina głowę. W środku żarówki – żarnik w kolorze czerwonym, bańka w kształcie gruszki w dwóch miejscach jest lekko pokolorowana na czerwono i niebiesko. Trzonek ma jedno oko na środku, nos i usta po obu stronach. Z ust wydają się wychodzić słowa: Międzynarodowe Forum Kultury Zaangażowanej, z jednej strony po polsku, z drugiej po angielsku. Na górze odręcznie napisane słowa: „Włącznik!” oraz „Switch on!”.  Poniżej napisano „terapeutyczny” oraz po angielsku „in Therapy".