Centrum Kultury Zamek

Podczas wykładu opowiem o dwóch barokowych artystkach, których dzieła ukazują wizerunki kobiet, odmienne od tych, które znamy z tamtego czasu.

Nikt przed Artemisią Gentileschi nie nie ukazał wizerunku kobiety tak silnej fizycznie i zdecydowanej. Artystka potrafiła przekształcać siedemnastowieczne konwencje malarskie w taki sposób, że w symbolice postaci kobiecych pojawiały się nowe znaczenia. Kobiety przedstawiane przez Artemisię Gentileschi nie są bierne i słabe. Ich gesty, spojrzenia, muskularne ciała – wyrażają siłę, bunt. Kobiety, uwiecznione przez artystkę realizują śmiałe plany, nie cofając się przed niczym i to wyróżnia dzieła artystki. Siła i sprawczość kobiet, przedstawianych przez Artemisię Gentileschi jest pierwszym, co dostrzega się patrząc na reprodukcje jej dzieł, jednak dziś o tej artystce wspomina się jedynie w kontekście jej życiorysu.

Równie sławną za życia, a niedocenianą współcześnie artystką była Elisabetta Sirani, która, pomimo przedwczesnej śmierci, zdążyła, według sporządzonego siebie spisu, namalować 150 obrazów. Pomimo jej niekwestionowanego talentu, wyrażonego w oryginalnym, a jednocześnie eleganckim komponowaniu obrazów, śmiałych pociągnięciach pędzla, doskonałości warsztatu malarskiego widocznej w bogactwie detali, w wyniku błędnych atrybucji (przypisywano jej dzieła o wątpliwej wartości artystycznej) znalazła się na marginesie historii sztuki. Za życia Sirani, podobnie jak Gentileschi, przedstawiała kobiety silne i dumne, chociażby Tomokleę, która podstępem zabiła kapitana wojsk Aleksandra Wielkiego czy Portię (żonę Brutusa).

Wykład w ramach wystawy ZŁE KOBIETY.