Centrum Kultury Zamek

poznańska premiera spektaklu
„Spójrz na mnie", reż. Adam Ziajski
Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego
w Katowicach

Spektakl z niewidomymi aktorami,
odbierany głównie słuchem.
Widzowie na czas spektaklu otrzymują słuchawki.

Adam Ziajski postanowił zbudować swój spektakl na doświadczeniu niewidzenia.
Przez kilka miesięcy przeprowadzał wywiady z osobami niedowidzącymi, ociemniałymi i niewidomymi. Spośród nich wybrał bohaterów spektaklu – reportażu teatralnego, którzy wystąpią na scenie obok aktorów Teatru Śląskiego. Spróbują przedstawić
na scenie świat, którego nie da się zobaczyć.

Nasze życie skoncentrowane jest
na patrzeniu. Polegamy na wzroku, ufamy mu.
To on pomaga nam w zdobywaniu wiedzy, orientowaniu się w otoczeniu oraz dostrzeganiu niebezpieczeństwa.
Posiada też jednak swoje negatywne aspekty. Spojrzenie może być oceniające, może uprzedmiotawiać, budować dystans.
A jednak symbolem naszego świata moglibyśmy uczynić wszystkowidzące oko.
Czy na pewno?
Wśród nas żyją przecież ludzie,
których postrzeganie jest zupełnie odmienne – to ludzie pozbawieni wzroku.
Czy zastanawialiśmy się kiedyś, jak żyje się w świecie, który zna się tylko ze słyszenia? Spróbujmy choć przez godzinę funkcjonować z zamkniętymi oczami, a zrozumiemy,
że wszystko wygląda inaczej, niż myśleliśmy.
Na co dzień się nad tym nie zastanawiamy,
ale tworzymy świat, w którym widzenie jest formą uprzywilejowania. Dlatego bycie niewidomym oznacza jednocześnie bycie niewidzialnym. Czas rzucić wyzwanie patrzącemu spojrzeniu i zapytać, czy mamy pewność, że nasze oczy nie są zamknięte?

Adam Ziajski – animator, aktywista, aktor i reżyser teatralny, założyciel i lider
Teatru Strefa Ciszy, z którym w ciągu 20 lat zrealizował ponad 35 akcji ulicznych, happeningów, widowisk i spektakli plenerowych. Pomysłodawca, a zarazem szef artystyczny projektu Centrum Rezydencji Teatralnej SCENA ROBOCZA. Artysta związany głównie ze sceną off po raz pierwszy reżyseruje w teatrze instytucjonalnym!

„Alina, Ania, Grzesiu, Mietek i Mikołaj.
Stali się częścią mojej historii. Jednak to spotkanie nie zmieniło mojego widzenia świata. Przeciwnie, ono stało się jeszcze bardziej krytyczne. Bez złudzeń. Rządzą nami sprawiedliwie blichtr i powierzchowność.
Gdy zamykaliśmy się wspólnie w sali teatralnej centrum handlowego, czułem, że jesteśmy w oku cyklonu. Jednak to na zewnątrz czekała obietnica szczęścia. Baśń z tysiąca i jednej promocji...
na smutki.
Za każdym razem przedzierając się przez market, przymykałem oczy, naiwnie wierząc, że odnajdę swoją prawdę. O nas, o świecie, o sobie. Patrzyłem na buty z witryny i wyobrażałem sobie ich przyszłego właściciela. Jak przemoczy je w październiku, bo żal mu na bilet do Tarnowa. Buty za 600 złotych.
Lubimy, gdy historie składają się z cyfr. Wtedy możemy je zobaczyć. Sprawiedliwie zmierzyć, ocenić. Gorzej jednak, jeśli świat, który nas otacza, zbudowany jest z ludzkiej pustki.
 – Mój właściciel nowych butów, mój bohater, chciał być taki jak jego brat. –
Poczucia samotności nie zmienią żadne akcje dobroczynne ani nawet modlitwy kółek różańcowych. Samotność to stan między nami.
Kim więc jest twój bohater?
Czy to aby nie ty sam?
A twoja historia?
Masz ją komu opowiedzieć?”
Adam Ziajski

scenariusz i reżyseria – Adam Ziajski
muzyka – Maciej Frycz
scenografia i kostiumy – grupa MIXER
wizualizacje – Filip Czernow
audiodeskrypcja – Izabela Mrochen
asystent reżysera – Miłosz Markiewicz
przewodniczka aktorów niewidomych – Aleksandra Fielek
inspicjent – Anna Kandziora

występują – Mieczysław Bąk,
Bartłomiej Błaszczyński, Grzegorz Kania, Anna Machoń, Michał Piotrowski,
Alina Słowik, Mikołaj Wierzbicki,
Adam Ziajski

prapremiera – 23 lutego 2018, Scena w Galerii, Teatr Śląski im. S. Wyspiańskiego w Katowicach
partner – Centrum Rezydencji Teatralnej SCENA ROBOCZA

Poznańska premiera spektaklu odbywa się w ramach „Teatru powszechnego” – autorskiego projektu performatywnego realizowanego przez Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu od 2016 roku, złożonego z przedstawień tworzonych przez środowiska osób zagrożonych wykluczeniem ze względu na stan zdrowia czy status społeczny.

__

Zdjęcie pokazuje fragment spektaklu, na którym tyłem do nas stoją aktorzy. Scenografię stanowią białe laserowe światła układające się w pasy, także na ciele aktorów.
Poniżej widzimy galerię zdjęć ze spektaklu.