Klaudia Hartung-Wójciak | all my dead sweethearts
-
TypRezydencje artystyczne
-
MiejsceIII piętro CK ZAMEK, Dziedziniec Różany, Sień Przejazdowa
-
Godzina
g. 17.30
-
Data 4.10.2025
SERIA LAMENTACYJNYCH UTWORÓW PERFORMATYWNYCH
„all my dead sweethearts” – to seria lamentacyjnych utwórów performatywnych na skargi, zawodzenia, narzekania, afektywne żądania i tęsknotę. To namiętna praktyka polityczności głosu w całym spektrum jego akustycznych i cielesnych możliwości. Partytury poszczególnych performansów, powstały na podstawie wywiadów przeprowadzonych z osobami mieszkającymi w Poznaniu i Emilii-Romanii (Włochy) w 2024 roku. Balansując między realnym a wyobrażonym, dokumentalnym a melodramatycznym „all my dead sweethearts” stanowi zapis obsesyjnej potrzeby opłakiwania i bycia opłakiwanym, a także namiętnego powtarzania zasłyszanej skargi i wspólnej tęsknoty.
Lament jest głosem słabych, wypowiedzeniem skargi, żalu, oczekiwań i tęsknoty, balansuje on między indywidualnym a społecznym. Jego siłą jest inicjowanie nietypowych form solidarności i osobliwych wspólnot. Żałosny język może wydawać się bezcelowy, czy też fetyszyzujący, to, co utracone. Może też być destrukcyjny, a emocjonalne zaangażowanie inicjatorki lamentu (osób inicjujących lament) wątpliwe merytorycznie. W historii znajdziemy jednak kobiece lamenty, stanowiące zagrożenie dla ładu społecznego, efektywne i wywrotowe, m.in. greckie goos, XVI-wieczna kobieca sztuka lamentacyjna w Irlandii, lament Orfeusza, śmierć Doroty z Nowego Targu, śmierć Mahsy Amini i wywołane nią masowe protesty w Iranie.
Czym może być dziś współczesny lament? Dlaczego szczególnie teraz potrzebujemy reanimacji sztuki lamentacyjnej? Dlaczego należy lamentować zawsze i wszędzie?CZAS I MIEJSCA EMISJI
g. 17.30 | all my dead sweethearts II
III piętro CK ZAMEK (zbiórka przy windzie)
czas trwania: 20 minut
g. 18.30 | all my dead sweethearts I, III, IV
Dziedziniec Różany, Sień Przejazdowa
czas trwania: 60 minut
